നികൃത്തകുചനാസികാം നിശിചരീം നിരസ്യാനനാ

നിരുദ്ധമമരാംഗനാനികരമഞ്ജസാ മോചയൻ

നിവൃത്ത്യ സമരാങ്കണാൽ സ ഖലു നിർജ്ജരേന്ദ്രാത്മജോ

നിപത്യ ചരണേ പിതുർന്നിഖിലമേതദാവേദയൽ

 

അർണ്ണോജാക്ഷികളേ ഹരിച്ചോരു നിൻ

കർണ്ണനാസികാകുചകൃന്തനമിഹ
 

തൂർണ്ണം ചെയ്‌വാൻ കണ്ടുകൊൾക നീ

നിർണ്ണയമതിനുണ്ടു മേ കരാളേ

രുഷ്ടാം താമട്ടഹാസപ്രകുടമുഖഗുഹാസ്പഷ്ടദംഷ്ട്രാകരാളാം

പ്ലുഷ്ടാശാം ദൃഷിപാതൈസ്ഫുരദനലകണൈരാത്മേനേ തിഷ്ഠമാനാം

ക്ലിഷ്ടാന്താഃ കൃഷ്ടകേശീരപി ച സുരവധൂസ്തത്ര ബാഷ്പായമാണാഃ

ദൃഷ്ട്വാഥാകൃഷ്ടഖഡ്ഗോ ന്യഗദദതിരുഷാ വിക്രമീ ശക്രസൂനുഃ

 

 

രാത്രിഞ്ചരവനിതേ! നീ മോചയ

വൃത്രവൈരിപുരകാമിനിമാരെ
 

ചിത്രം തവ ചേഷ്ടിതമോർത്താലിഹ

പത്രിഗണങ്ങൾക്കൂണാകും നീ

 

അമരാവതിയായീടും പുരിയിൽ അധുനാ വരുവാനേവനതുള്ളൂ?

അമരവൈരിതരുണിയതാം നിന്നെ പരിചൊടു ബന്ധിച്ചീടും ഞാനും

എത്രയും കർണ്ണകഠോരം അത്ര നിൻ മൊഴികളെല്ലാം

ചിത്രമെന്നേ പറയാവൂ കുത്രാപി നീ പോക! എടി എടി

ദാരസംഗ്രഹമിന്നു ഞാൻ താതനിയോഗം കൂടാതെ

നാരീമണേ, ചെയ്കയില്ല നാകനിതംബിനി!

ആരയി, ബാലികേ, നീയിന്നാരെന്നു ചൊൽക സുശീലേ!

നാരിമാർമൗലിരത്നമേ നാകനാരിയോതാൻ? 
 

ഭൂരമണകുലജയാം വാരണഗാമിനിയോതാൻ

കാരണമെന്തിങ്ങു വരുവതനിന്നു ബാലേ!