Articles
അഭിമുഖം - നെല്ലിയോട് വാസുദേവൻ നമ്പൂതിരി
ഏ1. ഒറ്റ വാക്കില് പറഞ്ഞാല് ഇല്ല. കാരണം നളചരിതം കഥകള് സാത്വികാഭിനയ പ്രധാനമുള്ളവയാണ്. അതിനു ആവ
ശ്യം കഥാതന്തുവിനെ നല്ല പോലെ വായിച്ചു മനസ്സിലാക്കുകയും പണ്ഡിതന്മാരും പ്രയോക്താക്കളും കൂടിയിരുന്നു ചര്ച്ച ചെയ്യുകയും ചെയ്തു ഉണ്ടാകുന്ന അറിവാണ്. നല്ല വണ്ണം വ്യാകരണം പഠിച്ചാലും പ്രതിഭയില്ലെങ്കില് കവിത വരില്ല. ചിട്ടപ്രധാനമായകഥകള് ചൊല്ലിയാടി പഠിച്ചവര്ക്ക് പ്രതിഭക്കനുസരിച്ച് പ്രവര്ത്തിക്കാനുള്ള കഥയാണ് നളചരിതം.
വന്ദേ ഗുരുപരമ്പരാം
നടന് കഥാപാത്രമായി മാറുന്നത് അണിയറയിലാണ്. ഈ മാറ്റം സംഭവിയ്ക്കുന്ന പ്രക്രിയയാണ് ആഹാര്യം. ഏത് കലയുടേയും രംഗാവതരണയോഗ്യതയ്ക്ക് പ്രധാനഘടകമാവുന്നത് ആഹാര്യമാണ്. കഥാപാത്രത്തിന്റെ രൂപലബ്ധി നടന് അഭിനയം എളുപ്പമാക്കുന്നു. നൃത്തനാടകാദികളില് താരതമ്യേന ലളിതമായ ആഹാര്യരീതയാണ് സ്വീകരിച്ചിട്ടുള്ളത്. എന്നാല് കൂടിയാട്ടവും കൃഷ്ണനാട്ടവും കഥകളിയും സ്വീകരിച്ചത് കൂടുതല് ശ്രമകരമായഅത് രീതിയാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ് ഈ കലാരൂപങ്ങളിലെ കഥാപാത്രങ്ങള്ക്ക് അമാനുഷികരൂപം കൈവരിക്കാന് സാധിച്ചതും.
മുഖത്തേപ്പില്ലാതെ
കിള്ളിമംഗലം വാസുദേവൻ നമ്പൂതിരിപ്പാട്, എം.പി.എസ്സ് നമ്പൂതിരി, വി. കലാധരൻ, കെ. ബി രാജാനന്ദ്, ആർ. വി ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ, എളുമ്പിലാശേരി നാരായണൻ, എൻ. പി. വിജയകൃഷ്ണൻ എന്നിവർ ചേർന്നാണ് ഈ അഭിമുഖം തയ്യാറാക്കിയത്. പദ്മഭൂഷൺ കലാമണ്ഡലം രാമൻ കുട്ടി നായരുടെ സപ്തതി ഉപഹാരമായി വാഴേങ്കട കുഞ്ചുനായർ ട്രസ്റ്റ് (1995 മേയ് മാസം) പ്രസിദ്ധീകരിച്ച “മുദ്ര” എന്ന പുസ്തകത്തിൽ നിന്നുള്ള പുനഃപ്രസിദ്ധീകരണം.
പദ്മഭൂഷണവാസുദേവം - ഭാഗം ഒന്ന്
കഥകളിയില് എല്ലാ സമ്പ്രദായക്കാര്ക്കും ശിക്ഷണത്തിന്റെ കാര്യത്തില് കുട്ടിക്കാലം വളരെ ബദ്ധപാടുള്ള കാര്യമാണ്. അത്, ഗുരു ചെങ്ങന്നൂരിന്റെ മുമ്പിലും അതു തന്നെയായിരുന്നു. ശരീരം രൂപപ്പെടുത്തുക എന്നുള്ളതാണ് ആദ്യത്തെ ജോലി, ഗുരുനാഥന്റെ. അവയവങ്ങള് മുഴുക്കെ ഗോഷ്ടിയില്ലാതെ, നല്ല സ്വാധീനമായിക്കിട്ടുന്നതിനുള്ള സാധകങ്ങളാണ്.. ഈ സാധകങ്ങള് പൊതുവെ തന്നെ ശരീരത്തെ ഒരു പാട് ഉപദ്രവമുണ്ടെങ്കിലും ഗുണം ചെയ്യുന്നതാണ്.
മാടമ്പിപ്പെരുമ - ഭാഗം ഒന്ന്
രാജാനന്ദ്: മാടമ്പി മനക്കല് പാട്ടിന്റെ ഒരു പാരമ്പര്യമുണ്ടോ വാസ്തവത്തില്?
പാരമ്പര്യം ഒന്നും ഇല്ല. വേദം.. അങ്ങനെ ഉള്ള.. അച്ഛന് അങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു. കവിതകള് എഴുതുന്ന മുത്തപ്ഫന്മാര് .. മുത്തപ്ഫന് (മുത്തശന്റെ അനിയന്) ഒരാള് കവിത ഒക്കെ എഴുതിയിരുന്നു. കാലന്വരുന്ന സമയം എന്ന് തുടങ്ങുന്ന ആ ശ്ലോകം ഒക്കെ അദ്ദേഹം എഴുതിയതാണ് എന്നാണ് കേട്ടിരിക്കുന്നത്. പിന്നെ വേറേ ചില ഛായാശ്ലോകങ്ങള് ഉണ്ട്. അത്രയൊക്കെ ഉള്ളൂ. എനിക്ക് ശേഷം എന്റെ വല്യച്ഛന്റെ മകന് മാടമ്പി വാസുദേവന് പാട്ടുണ്ട്.
കലാമണ്ഡലം സോമന് - അരങ്ങും ജീവിതവും
പ്രത്യേകിച്ച് രാമന്കുട്ടി ആശാന്റെ കളരി എന്ന് പറഞ്ഞാല് തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞാല്.. കിര്മ്മീരവധം തുടങ്ങിയാല് പാത്രചരിത്രം കഴിഞ്ഞേ നിര്ത്തുള്ളൂ. അതിന്റെ ഉള്ളില് എന്ത് വന്നാലും ഒരു തുള്ളി വെള്ളം കുടിക്കാനും സമ്മതിക്കില്ല നിര്ത്തുകയുമില്ല. അങ്ങനെ ഒരു സമ്പ്രദായമാണ്. ബെല്ലുകൂടെ ഇല്ലാന്ന് കണ്ടപ്പോ അദ്ദേഹത്തിനും നല്ല ഉത്സാഹമാണ്.
കണ്ണനുമൊത്തൊരു വൈകുന്നേരം - ഭാഗം മൂന്ന്
ഗുരു ഉപദേശം ഉള്ളതൊന്നും മാറ്റിയിട്ടില്ല. അതിനു യാതൊരു സംശയവുമില്ല. അതു നമുക്കു ഗുരുനാഥനോടുള്ള ഒരു commitment ആണ്. അതാണ് നമ്മുടെ സ്വത്ത്. അതിനു മാറ്റം വരുത്തുന്ന പ്രശ്നമില്ല. പക്ഷേ, ഗുരു ബോധപൂര്വം ഉപദേശിക്കാതെ, അല്ലെങ്കില് നിഷ്കര്ഷിക്കാതെ നമുക്കു സ്വാതന്ത്ര്യം തരുന്ന ഒത്തിരി മേഖലകളുണ്ട്. ആ മേഖലകളിലാണ് നമ്മള് ഈ ചെയ്യുന്നതെല്ലാം.
കണ്ണനുമൊത്തൊരു വൈകുന്നേരം - ഭാഗം ഒന്ന്
ഈ സമൂഹത്തിന്റെ മനസ്സ് കൃത്യമായിട്ട് നമ്മള് psychologyയുടെ ഭാഷയില് പറഞ്ഞാല് സമൂഹത്തിന്റെ schema, അംഗീകരിച്ചാല് മാത്രമേ ഈ ക്ലാസിക്കല് - കാരണം ഈ ക്ലാസിക്കല് കല ഒരാളുടെയല്ല, സമൂഹത്തിന്റെ സ്വത്താണ് - അപ്പോള് ഈ സമൂഹത്തിന്റെ schema എന്ന് പറയുന്നത് ഒരു collective consciousnessനകത്ത് രേഖപ്പെടുത്തി വെച്ചിട്ടുള്ള ഒന്നാണ്. ഈ രേഖപ്പെടുത്തി വെച്ചിട്ടുള്ള അതിനകത്ത് അതിഭയങ്കരമായിട്ടുള്ള ഷോക്കുകളൊന്നും അനുവദിക്കുകയില്ല.
കണ്ണനുമൊത്തൊരു വൈകുന്നേരം - ഭാഗം രണ്ട്
ഒന്നാമത്തെ കാര്യം ഞാന് ആഹാര്യം തിരസ്കരിക്കുന്നില്ല. കാരണം ഇന്നും എന്റെ മനസ്സിലെ ചിന്ത, നാളെ കാലകേയവധത്തിന് എങ്ങിനെ അര്ജ്ജുനന് കണ്ണും പുരികവും വൃത്തിയായിഎഴുതണം എന്നാണ് ഞാന് ആലോചിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്, ഇപ്പോള്. അതും ആലോചനയിലുണ്ടെന്നര്ഥം. ഞാന് ആഹാര്യം തിരസ്കരിക്കുന്നില്ല. ആഹാര്യത്തോടെയുള്ള കഥകളിയുടെ അവതരണമാണ് കഥകളിയുടെ ഏറ്റവും സമ്പന്നമായിട്ടുള്ള അവതരണം എന്ന കാര്യത്തില് യാതൊരു സംശയവും ഇല്ല.
കഥകളിയിലെ കലാപം
ശിവരാമന്റെ സീത, കുമാരനാശാന്റെ കവിദൃഷ്ടിയില് കാണുമ്പോലെ ആഴങ്ങളുള്ക്കൊള്ളുന്നത്, എഴുത്തച്ഛന്റെ മയില്പ്പേടയാകുന്നത് കന്നി മണ്ണില് കലപ്പക്കൊഴുമുനയില് ഉടക്കുന്ന മണ്ണിന്റെ മകളാകുന്നത് പ്രേക്ഷകര്ക്ക് ദര്ശനീയവും വിചാരണീയവുമായ അനുഭവമാകുന്നു. ഈ അനുഭവത്തിന്റെ സംവേദനത്തിന് ശിവരാമന് 'പണ്ട്' എന്നൊരു മുദ്ര മാത്രമാണുപയോഗിയ്ക്കുന്നത്. അതു താന് കണ്ടെടുത്തതാവട്ടെ, സീതയുടെ നാനാചിന്താകഷായമായ മനസ്സിലൂടെ നടത്തിയ യാത്രയ്ക്കിടയില്.