മന്മഥാര്‍ത്തിപെരുത്തോരുദുര്‍മ്മതേനിന്നുടെശാപം

ധര്‍മ്മതല്പരനായൊരെനി-ക്കിങ്ങേല്‍ക്കുമോ?
 

ബ്രഹ്മകുലംതന്നിലാരുംനന്മയോടുനിന്നെ

ധര്‍മ്മപത്നിയാക്കീടുവാന്‍കര്‍മ്മവുംവന്നീടാ

മാനിനീ! നീചൊന്നൊരുമൊഴിയിതു

മാന്യമല്ലസുമതെ!

 

മാനമിഹതവവിഫലമെന്തയി

മാനസേമദനാര്‍ത്തിമുഴുത്തോ?

 

പണ്ടിതുപോലവേചിലവണ്ടണിപ്പുംകുഴലിമാര്‍

തണ്ടലര്‍ബാണമാല്‍കൊണ്ടു-മെലിഞ്ഞുനാണം-

സകലംകുറഞ്ഞു-താപംനിറഞ്ഞു-

മതികള്‍മറിഞ്ഞു-അവശതയൊടുവലഞ്ഞു

 

എന്നെയിന്നുജീവിപ്പിപ്പാന്‍ധന്യശീലേഹേതുവെങ്കില്‍

എന്നുടെമാതാവുനീ-യിതുധരിക്ക-

പാരംവഴികള്‍നിനയ്ക്ക-മോഹംകുറയ്ക്ക-

കുശലംസ്മരിക്ക-സുഖമൊടിഹവസിക്ക

 

ശുകഭാഷിണീനീഖേദിക്കരുതേ;

ശുഭമല്ലീദശ-ഭാഷിതമിഹതേ

 

സുകരമിതെന്നയിചിന്തിക്കരുതേ

സുദതിമണേനിന്‍വാഞ്ഛിതമധുനാ

 

അനുദിനമോരോകളിഅനുരാഗമോടുചെയ്ത-

തനുപമഗുണരാശേ!മനസിഞാന്‍മറക്കുമോ?

 

പനിമതിമുഖീനിന്നില്‍കനിവേതുംകുറഞ്ഞില്ലാ

മനസിജകേളിക്കിപ്പോ-ളനുചിതമറിഞ്ഞാലും

 

ചിരകാലമായിഞാനുംജനകാദിഗുരുക്കളെ

ദര്‍ശിച്ചിട്ടവരുടെകുശലങ്ങളറിഞ്ഞിട്ടും,

 

തരസാപോകുന്നേനിപ്പോള്‍തരികനീയനുവാദം;

കൻമഷനാശനവന്ദേനിര്‍മ്മലമതേ

ജന്മമിന്നുസഫലമായിനിന്മഹിതഗുണവശാല്‍

സന്മതനാംഭവാനോടുസംഗമമുണ്ടാകമൂലം

ധാര്‍മികനായ്വന്നുഞാനും‍കര്‍മ്മശൂരകേള്‍ക്കധീര

മന്ദതയാദൈത്യര്‍ചെയ്തദുര്‍ന്നയങ്ങള്‍ഗുണമായി,

(കാലംതാഴ്ത്തി)ചെന്നിനിതാതനെക്കാണ്മാന്‍നന്മയോടുമയയ്ക്കേണം

കല്യാണീകുലമൌലേ!കേള്‍ക്കെടോബാലേ!

ചോല്ലാര്‍ന്നശുഭശീലേ

 

ഉല്ലാസത്തൊടുശാസത്രംഅഭ്യസിക്കുമ്പോള്‍

മല്ലാസ്ത്രക്കളികള്‍ഒന്നും

(ഒന്നും)ഇല്ലാതെയിരിക്ക-എന്നല്ലോഗുര്‍വനുവാദം

നല്ലാര്‍മൌലിമാണിക്ക-ക്കല്ലേനീക്ഷമിക്കേണം

ജയജയ!ആശ്രിതബന്ധോ!ജയജയഗുണസിന്ധോ!

നിയതിതന്നനുഗ്രഹംമയിവന്നുമഹാമതേ!

 

പരമപാവനകൃതേപരിചോടങ്ങെന്നെ

സുരുഗുരുസൂനുകചനെ-ന്നതറിയേണംകൃപാനിധേ

 

നയജലനിധേനിന്‍റെദയയെന്നിലുദിക്കേണം

നിയമേനഭജിക്കുന്നേന്‍നിയമിനാംകുലവര്യ

 

അതിഗൂഢംആഗാമസാരംചതികൂടാതുപദേശം

മതിമോദാല്‍തരുവാന്‍നീ(നീ)ഗതിയെന്നാര്യസന്ദേശം