അത്ര നിൻ സ്തുതികൾകേട്ടു എത്രയും പ്രസന്നനായ് ഞാൻ

അത്തലിനി വേണ്ടാ നിനക്കിത്രിലോകിയിൽ
 

ഇക്കഥയുച്ചരിക്കുന്നദിക്കിലും ഭവാനിനിമേൽ

നിൽക്കരുതെന്നാജ്ഞയാലേ വെക്കം പൊയ്ക്കൊൾക

 

 

 

 

തിരശ്ശീല

ശങ്കരകിങ്കര നിന്നുടെ പ്രൗഢികൾ

പങ്കജാക്ഷജ്വരത്തോടു ഫലിക്കുമോ?
 

എങ്കഴലിൽ വീണു നീ തൊഴുന്നാകിലോ

സങ്കടമില്ല യഥേച്ഛം ഗമിക്ക നീ

വിദ്രുതം വന്നമർ ചെയ്കേടോ സാമ്പ്രതം

ക്ഷുദ്രനെപ്പോലെ നീ കഥനം മാ കൃഥാഃ
 

ദർദ്ദുരഘോഷങ്ങൾ കേൾക്കിൽ ജളമതേ

കാദ്രവേയാധിപനുണ്ടോ ചലിയ്ക്കുന്നു?