മല്ലീസായക തുല്യമനസിജ  താപം 

ചൊല്ലാവല്ലഹോ നിന്നെ കാൺകയാൽ
 

കല്യാണാലയ കൃഷ്ണ കളിയല്ലെ രന്തും

ഉല്ലാസമോടു ഗേഹേ വരിക നീ
 

മഞ്ജുഭാഷണ നിന്നെപ്പിരികിലോ ചൊല്ലാം

കഞ്ജസായകൻ കൊല്ലുമതുനേരം
 

രജ്ഞയ കനിവോടു മധുരിമാധരന്തന്നിൽ

സഞ്ജാതമധുപാനം തരികെടോ

മാരകോടി സുന്ദരാംഗ നിങ്ങളെപ്പോൽ

പാരിലാരുള്ളതു പാർത്താലെന്നതിപ്പോൾ
 

ഭക്തിപൂർവ്വമംഗലേപം നൽകിടുന്നേൻ

ഭക്തവത്സസലാ ഗ്രഹിച്ചുകൊൾവിനെന്നാൽ

അബ്ജനേത്ര കനിവോടു കേൾപ്പിനിന്നു

കുബ്ജയെന്നുമദീയ നാമമാകുന്നു
 

ഭൂപതിയ്ക്കുതേപ്പതിന്നായംഗരാഗം

ശോഭയാ കൊണ്ടുപോകുന്നു സാനുരാഗം