തൂകിടും നിന്റെ കങ്കാളം ചിതറി മന്നിൽ

പാകശാസനൻ പോലും സംഗരേ നേരിടാ എന്നെ

കാണുവൻ നിന്നുടെ തലയറ്റുഭൂമിയിൽ

വീണുരുളുന്നതു തന്നെ കാലംവൈകാതെ നൂനം

പത്രി നീയയച്ചാലിങ്ങടുത്തീടാ രാമ,

എത്രയെങ്കിലുമാന സിംഹത്തെക്കൊല്ലുമോ ചൊല്ലൂ?

തസ്മിൻകാലേ ഖരൻതാൻ ത്രിശിരസമരികേ ചൊല്ലിനാൻ സൈന്യജാലൈ-

സ്സാകം ഗത്വാ മനുഷ്യൗ വിരവൊടു നിഹതൗ ചെയ്തു വന്നീടുകേവം

തസ്മാദസ്ത്രാദിശസ്ത്രം പരിചൊടു വിരവിൽ ഭ്രാമയൻ രാമവാസം

ഗത്വായം രാമചന്ദ്രം പടപൊരുവതിനായ് ഘോരനാദേനചൊന്നാൻ