ഇത്ഥം നിവേദ്യ ഗിരിപുത്രീം പുനസ്സഖലു മൃത്യുജ്ഞയൻ ത്രിപുരഹന്താ

ഭക്തജനപാലൻ--മുക്തിദസുശീലൻ--

മത്തഗജവക്ത്രമുഖപുത്രരൊടുമദ്രിവര-

പുത്രിയൊടുമെത്രയുമുദാരം

 

ചട്ടറ്റ വമ്പുടയ കാട്ടാളവേഷമൊടു 

കാട്ടിൽ കരേറിയതുനേരം

എട്ടുദിശിയും പരിചിൽ ഞെട്ടിന നിനാദമൊടു 

കാട്ടർകുലമായരിയ ഭൂതം

 

വേട്ടയ്ക്കു വട്ടമിടകൂട്ടിച്ചുഴന്നരിയ 

കാട്ടിന്നകത്തു വടിവോടേ

ഒട്ടൊഴിയെ മൃഗതതിയെ വട്ടമിടയിട്ടുവല-

കെട്ടിവിളിയിട്ടു പരമേശൻ

 

മാനുഷനാമർജ്ജുനനുടെ മാനം കളവതിനായ്

മാനിച്ചു ഭവാനേൽപ്പതു നൂനം ചിതമല്ലേ

മീനദ്ധ്വജനെപ്പോലാവാർജ്ജുനനവനല്ലേ

ദീനപ്രിയ, മേനേ ഹൃദി ഞാനെൻ ഭഗവാനേ!

നിൻകഴലിണയും കനിവിലവൻ കരുതി വിശങ്കം

കിങ്കരനാം കുരുകുലജമദം കളവതിനായി

കിംകലയസി ചെങ്കനൽനയനാങ്കിതമുടയോനേ

പങ്കജശര ഹുംകൃതിഹര, ശങ്കര, ശിവശംഭോ!