ശ്ലോകം
തദനുസ ബലഭദ്രൻ കാന്തമാരോടുമൊന്നി-
ച്ചതിമദനശരാർത്യാരൈവതം പുക്കു മോദാൽ
മധുരമധുമനോജ്ഞം പായയിത്വാച പീത്വാ
മതിസമമുഖിമാരോടൂചിവാൻ വാചമേവം.

മുള്ള ജനങ്ങൾ നിന്നെപ്പോലെ
ചാടുവാദമേവം ചൊല്ലുമോ ഹീ! ഹീ
വാടാ രണത്തിനു വീര്യമുണ്ടെങ്കിൽ നീ
വാടാ നിന്നെ ഹനനം ചെയ് വനിന്നു ഞാൻ
(ഏഹി കൗണപേന്ദ്ര രേ രേ
ഏഹി കൗണപേന്ദ്ര)
 

പദം
വിമതാവലിരമിതാ യുധി
സമദാ വരികിലുമിന്നിങ്ങതു
അമിതഭുജപരാക്രമേണ വെന്നഥ
ശമിതമാക്കുവനവരുടെ ബലമപി.
(രേ രേ ദാനവാധമ വാടാ പോരിനു)

പദം
ചെനത്ത രിപു കനത്ത ബലമൊടു യുധി-
കനത്ത ചില സ്വനത്തൊടേറുകിലുമിഹ
ക്ഷണത്തിലഹമിന്നു അവനെ വെന്നു
ആശു കൊന്നു പിന്നെ വനത്തിലുളവാകും
സത്വങ്ങൾക്കും ഇല്ല നീക്കം മോദമുണ്ടാം.
 

പദം
തിഷ്ഠത കിങ്കരരേ യുധി യൂയം
മുഷ്ടിയുദ്ധമിഹ കർത്തും ഭോ
പുളച്ചു യുധി വിളിച്ച നിങ്ങളുടയ
തിളച്ചമദമടക്കുവനിനി ഞാൻ
കളിച്ചിഹ വിളിച്ചു ഹലമടിച്ചു ഭുവി നടിച്ചു ഇനി-
പ്പൊളിച്ചുടലതഖിലം രുധിരപടലം
സപദി ചടുലം വിസൃജാമ്യലം.

സാദരം കേട്ടീടണം, സാധുമേ വചനങ്ങൾ
സോദര രുചിരഗുണജാല!
സൂദനം ചെയ്തു ബാധാകരം മാഗധഭൂപാലം
പുനരിന്നുതന്നെ ജാതകുതുകം
ബാധജാതമശേഷമകന്നു മേദിനീവീര!
ധർമജസവിധേ തരസാ വയമപി
മോദേന പോകണമധുനാ
വാരിദാഞ്ചിത രുചിരകളേബര
വചനം മമ ശൃണു നീ വാരിജലോചന കൃഷ്ണാ