രാമ രാമ മഹാമതേ തവ ജീവിതംപോലുള്ള ഞാന്‍
നിന്‍ സഖാവാകുന്നു കേളയിതാര്‍ക്ഷ്യനാകിയ പക്ഷികൾ
ഇന്ദ്രജിത്തയി നിങ്ങളെ ബന്ധിച്ചിതെന്നറിഞ്ഞു ഞാന്‍
ഹന്ത പീഡാം ഹരിപ്പതിന്നായിങ്ങു വന്നതു സന്മതേ
രാവണം രജനീചരാനപി കൊന്നു നീ ജാനകിയോടും
സ്വൈരമായ്  വാഴുന്ന നാള്‍ മേ  തത്വമങ്ങറിയിച്ചിടാം
പോകുന്നേനഹമിന്നിനി  ഹൃദിശോകത്തെ കരുതീടൊല്ലാ
രാവണാദികളെ  ഹനിപ്പതിനുണ്ടു ബലമയി തേ സഖേ

ശ്ലോകം:
ഇത്ഥം പറഞ്ഞു ദശകണ്ഠനോടിന്ദ്രജിത്തും
സ്വസ്ഥം വസിച്ച സമയേ ബത പക്ഷിരാജന്‍
താര്‍ക്ഷ്യൻ സമേത്യ നൃപ പുത്രരൂജം കളഞ്ഞു
സ്വൈരം സ്ഥിതം രഘുവരം നിജഗാദമോദാല്‍

പദം:
രാമ രാമ മഹാമതേ ജയ രാജ മാന കളേബര
രാമ ഭീമ ഗുണാകര ജയ രാജ രാജ ശിഖാമണേ
രാവണാദി നിശാചരാന്തക രാജ ചാരു മുഖാരി  മര്‍ദ്ദന
രാജമാന ശരാസബാണ വിരാജമാന കരാംബുജ