ദന്തിരാജനെക്കൊന്നതുമോർത്തുകാണുമ്പോൾ

ഹന്ത ബാലന്മാരല്ലേതും മൽക്കരമുഷ്ടി
 

കിന്തു തടുത്തീടുമോടാ ചിന്തയ സമ്പ്രതി വാടാ

അന്തരമെന്നിയേ മൂഢാ ഹന്ത പരന്തവ കിം തരസാ ബത
 

ചിന്ത തേ പുനരന്ധത കൂട്ടും താഡനമതിനെന്നാകിലുമിഹ

രേ രേ ഗോപാലന്മാരേ വൈകാതെ വീരന്മാരേ വരുവിൻ നേരേ

മുഷ്ടികബാഹുബലം കാണുകിൽ

ഞെട്ടുമരാതികുലം
 

മുഷ്ടികൾ കൊണ്ടിന്നാശു രാമനെ

നഷ്ടമാക്കുവൻ സമരം തന്നിൽ
 

പുഷ്ടാനന്ദം പശ്യ സങ്കരം ദൃഷ്ടമാകുമത്ര സമരചതുരത"

കേൾക്ക ധരാധിപതേ മാമകവാക്യമിദം സുമതേ