വിക്രാന്തം യുധി ശുക്രശിഷ്യമഹിതം ഹത്വാ തുരംഗാകൃതീം

ശക്രാദ്യൈർനിജമന്ദിരം ഗതവതി പ്രസ്തൂയമാനേ ഹരൗ

അക്രൂരസ്ത്വഥ ചക്രപാണിചരണാംഭോജം പരം ഭാവയൽ

നിഷ്ക്രാമത് പുളകാവൃതാഞ്ചിത തനു ഭക്ത്യാ പ്രതസ്ഥേ മുദാ

 

 

സാനന്ദം നടന്നു മന്ദം ഗാന്ദിനീ നന്ദനൻ പര-

മാനന്ദ മൂർത്തിയെ മുദാ ചിന്ത ചെയ്തു

കണ്ടാലാനന്ദമുണ്ടാകും കൊണ്ടൽവർണ്ണരാമന്മാരെ

കണ്ടിടാമഹോ നിതരാം ശോഭനം ഭജേ

ചഞ്ചലമണികുണ്ഡല പുഞ്ചിരി കടാക്ഷങ്ങളാ-

ലഞ്ചിതമാം തിരുമുഖം കണ്ടീടുന്നേൻ

ദേവവരാനുജ മാധവ! ഹേ ബലദേവ സദാ കലയേഹം

താവകപദയുഗള ഭാവനയാ മേ ഭാവുകമഴകൊടു ജാതം
 

ചൊൽക്കൊണ്ടീടിന കംസനൃപൻ തവ ജനനീ ജനകന്മാരെ 

നിഷ്കരുണൻ ബത നിഗളേ ചേർത്തു പുഷ്കരലോചന കേൾക്ക
 

ചാപമഹോത്സവം കാൺമതിനധുനാ ഗോപജനത്തോടു കൂടെ

ഭൂപതി നിങ്ങളെ വരുവാനരുളി പൂരിതവൈര നിമിത്തം
 

കൃഷ്ണ ജഗല്പതേ നിങ്ങളെ വെൽവാൻ ദുഷ്ടനവൻ തുനിയുന്നു

ശിഷ്ടജനപ്രിയ നിന്മഹിമാനം ദുഷ്ടന്മാർക്കറിയാമോ

ഭൂപതേ തവ വചസാ പശുപപുരേ

വേഗം പോകുന്നേനഹമധുനാ
 

ഗോപന്മാരെയും വസുദേവസുതന്മാരെയും

താപമെന്നിയെ കൊണ്ടുവരുമതിനൊരു

കുറവയി മമ നഹി നരവര

 

ഭൂപാലവീര കേൾക്ക നീ മാമകവാചം

ഭൂപാല വീര കേൾക്ക നീ