പല്ലവി:
മാരുതനന്ദന ശൃണു വൈകാതെ മാമകമാകിയ വചനം

എത്രയും ബലമുള്ളൊരു പുത്രനുണ്ടെനിക്കവനെ
തത്ര യാത്രയാക്കീടുന്നുണ്ടത്ര നീ ഖേദിയായ്കേതും

വായുജേന ഭുജതോവതാരിതാന്‍
വീക്ഷ്യ ദീനമനസസ്സു താന്‍ വനേ
ചിന്തയാ ശ്രമവശാച്ച പീഡിതാ
കുന്തിഭോജതനയാബ്രവീദ്വച:

പല്ലവി:
നന്ദനന്മാരേ ഇന്നു നിങ്ങളെ
ഖിന്നന്മാരായി കാണ്‍ക കാരണാല്‍

അനുപല്ലവി:
വെന്തുരുകുന്നു എന്റെ മാനസം
എന്തുചെയ്‌വതും ഹന്ത ദൈവമേ

ചരണം 1
നിര്‍മ്മലനായ ധര്‍മ്മജന്‍ തന്റെ
നന്മുഖം കാണ്‍ക വെണ്മകൂടാതെ

ചരണം 2
വിക്രമമുള്ള ശക്രജദേഹം
നല്ക്കാന്തിവെടിഞ്ഞ് ഒക്കെ മാഴ്കുന്നു

ചരണം 3
നകുലനാമെന്റെ നന്ദനന്‍ പാരം
ആകുലനായി വന്നതു കാണ്‍ക