മറുചോദ്യവുമുണ്ടനേകവത്സരമതിന്നു മുമ്പില്‍

ഒരുനാള്‍ തനയന്‍ ജനിച്ചശപ്തമുഹൂര്‍ത്തമതിങ്കല്‍
 

അവനെ നദിയിലൊഴുക്കിടുമ്പോള്‍

ഭവതി തന്നുടെ ഹൃദയത്തില്‍
 

നിറഞ്ഞുദയവു തുളുംബിയെങ്കില്‍

പറഞ്ഞിടാമീ നിമിഷത്തില്‍

അരുതേവെറുതേ പറഞ്ഞിടേണ്ടത് നിഷ്ഫലമല്ലോ ?

ദുരിയോധനനെപിരിഞ്ഞു ഞാന്‍ പോരികയില്ലല്ലോ
 

സമസ്തമഹിമയുമെനിയ്ക്കവന്‍

നിമിത്തമായതുമറപ്പാനോ ?
 

കൃതഘ്നനോ ഞാന്‍ ? ചതിപ്പാനോ ? ഇതു

വദിപ്പതിന്നോവന്നു ? വിചിത്രം !

ജനനീ ! മാമക ചരിതമഖിലവുമറിഞ്ഞിതേ

മനസി നീറിയ സകല സംശയവുമകന്നിതേ
 

അതിന്നു തവ കൃപയാലേ മഹിതേ !

ഹൃദികൃതജ്ഞത നിറഞ്ഞിതേ
 

സുതരിലഗ്രജനിവന്‍ സുചരിതേ !

ഇതാ നമിപ്പൂ ചരണയുഗം തേ

 

ഹന്ത ദൈവമേ! ഞാനെന്തു കേട്ടിതോ ?

എന്തെന്‍റെ ശിരസ്സിങ്കലശനീപാതമോ ?

 

അന്ധകാരം ജവാല്‍ ദിശാന്തരേ പരക്കയോ ?

ധാരണിയെന്നുടെ ചുറ്റും ത്വരിതം തിരികയോ ?
 

പരമാര്‍ത്ഥമെല്ലാമെന്നോടരുളുമോ കൃപയാലേ?

 

ശ്രവണകുഠാരമതാകിയ വാക്യം പറവതിന്നു തവ ധൈര്യം വന്നോ ?

ജീവനുസമമാം ദുര്യോധനനെ കര്‍ണ്ണന്‍ വെടിയണമെന്നോ  ?
 

ശത്രുതയിലും താവക പുത്രന്മാരോടു മൈത്രി പുലര്‍ത്തണമെന്നോ ?

സ്ത്രീത്വം ഭവതിയെ രക്ഷിക്കുന്നൂ മൃത്യുവില്‍ നിന്നെന്നറിയുന്നോ ?

 

കിങ്കരണീയമെന്നു ചൊന്നാലും

ശങ്ക ലേശം കളഞ്ഞാലും

എങ്കലുള്ളൊരുഭൂതിയെന്താകിലും

നിങ്കാല്ക്കലര്‍പ്പിക്കാം, ചോദിച്ചാലും

ത്വല്‍സുതരെന്‍റെ വൈരികളല്ലേ ?

മത്സഖര്‍ കൌരവന്മാരല്ലേ ?

വിശ്രുതമിതു പാരെങ്ങുമല്ലേ ?

ഹേശ്രീയുതേ ! സ്മരിക്കുന്നില്ലേ ?

കുന്തീ ദേവീ ! വന്ദേ ത്വൽ‌പാദ-

ചെന്താമരദ്വന്തം

എന്തീ വരവിന്നൊരു കാരണം ?

എന്താകിലും ചൊല്ലേണം

 

എന്തിഹ മന്മാനസേ സന്ദേഹം വളരുന്നൂ ?

അങ്കേശനാമീ ഞാനെങ്ങു പിറന്നവനോ ?
 

ഇങ്ങാരറിവൂ ഞാനാരേങ്ങെന്‍റെ വംശമെന്നോ ?

മാതാവ് രാധ താനോ ? താതനതിരഥനോ ?
 

ഹാ ദൈവമേയെന്‍ ജന്മദാതാക്കളാരോ ?

കാണുമോ ഞാനവരെ ? കാണുകയില്ലയെന്നോ ?

കാണാതെ മരിക്കുവാനാണോ ശിരോലിഖിതം ?

 

സോദരീ മഹാരാജ്ഞീ ഖേദമെന്തിനു വൃഥാ ?

 

പ്രാണസഖനെനിയ്ക്കു റാണീ തവ വല്ലഭന്‍
പ്രാണനവനായല്ലോ നൂനം ഞാന്‍ ധരിയ്ക്കുന്നു

 

എന്നുടെ ജീവരക്ത ബിന്ദുക്കളോരോന്നുമെന്‍
മന്നവനായൊഴുകെ ധന്യമായീടുമല്ലോ

 

വിമതരാം കൌന്തേയരെ സമരേ നിഗ്രഹിച്ചൂ ഞാന്‍

സുമതീ തവ പതിയെ ഭുവനപതിയാക്കും