സോദരീ മഹാരാജ്ഞീ ഖേദമെന്തിനു വൃഥാ ?

 

പ്രാണസഖനെനിയ്ക്കു റാണീ തവ വല്ലഭന്‍
പ്രാണനവനായല്ലോ നൂനം ഞാന്‍ ധരിയ്ക്കുന്നു

 

എന്നുടെ ജീവരക്ത ബിന്ദുക്കളോരോന്നുമെന്‍
മന്നവനായൊഴുകെ ധന്യമായീടുമല്ലോ

 

വിമതരാം കൌന്തേയരെ സമരേ നിഗ്രഹിച്ചൂ ഞാന്‍

സുമതീ തവ പതിയെ ഭുവനപതിയാക്കും