രാവണനായ നിശാചരപാപൻ‍ തവ വരത്താൽ‍ മത്തനായി

ദേവകളെയുമെല്ലാംബാധിപ്പിച്ചീടുന്നു

കേവലമൊരൊഴിവുമില്ല നിനച്ചാൽ‍ പാഹി സാരസസംഭവദേവ !

പൃഥ്വീദേവരെയെല്ലാം കൊന്നുതിന്നീടുന്നു വൃദ്ധതാപസരെയുമെല്ലാം

മർത്യജാതികളെയും ബാധിപ്പിച്ചീടുന്നു

അത്തൽ‍ പൊരുതു കഷ്ടം ലോകങ്ങൾക്കെല്ലാം

 

സൂര്യചന്ദ്രർക്കു സ്വൈര്യം സഞ്ചരിച്ചുകൂട ആര്യമാരുതനുമവ്വണ്ണം

ധരണിയുമതിയായി പീഡിച്ചീടുന്നല്ലോ

പരവശനായി ശേഷന്‍ താനും ഭാരതത്താൽ

തദനു വിബുധവര്യോ ദൈവതൈര്യാഗഭൂമൌ

വിധിയൊടു സഹ ഹവ്യം വാങ്ങുവാൻ‍ വന്നശേഷം

ത്രിദശഭയവിധാതുർ‍ബാധയാ രാവണസ്യ

സദയമിദമവോചദ്വോധസം തൽക്ഷണേന

മന്ത്രിവര്യൻ‍ സുമന്ത്രൻ‍ ചൊന്നതു കേട്ടു രാജാ

ചിന്തയിൽ‍ മോദമോടും കൊണ്ടുവന്നു മുനീന്ദ്രം

ബന്ധുരാങ്കന്മഹാത്മാ പുത്രകാമേഷ്ടിയപ്പോൾ‍

സന്തതം വേദമൂലം ചെയ്‌വതിന്നുദ്യമിച്ചു

ഭൂപാലമണേ , കേട്ടീടുക നീ ദേവമുനി ചൊന്നതു ഞാൻ‍ ചൊൽവൻ‍

സൂര്യാന്വയമതിലുളനാം ദശരഥൻ‍ ധരണിയെ രക്ഷിക്കും കാലം

 

സുതരില്ലാഞ്ഞാൽ‍ വൈഭണ്ടകമുനി സുതകാമേഷ്ടി ചെയ്തിടുമെന്നാൽ‍

സുതരുണ്ടാകും എന്നരുളി മുനി അതിനാലവനെ വരുത്തീടേണം

മലർബാണനുസമനാകിയ കാന്ത , മധുമുരനാശനകലിതഹൃദന്ത

നലമിനി വളരുവതിന്നായിനിമേൽ‍ മൂലമിതല്ലോ മുനിവരവചനം

വല്ലാതെ നാം പീഡിപ്പതു സുതരമില്ലാതതിനാലൊഴിയുമതിനിമേൽ‍

നല്ലതു മേന്മേൽ‍ വളരും ജലനിധികല്ലോലങ്ങള്‍പോലെതന്നെ

ഏവം പറഞ്ഞു മുനിമാരൊടു മാമുനീന്ദ്രൻ

താവജ്ജഗാമ നൃപനാശു സുമന്ത്രരോടും

സൌവർണ്ണ ചാപലതികാ ലാസമാനപാണി-

രന്ത:പുരം സപദി പുക്കു ജഗാദ ദാരാന്‍
 

കരുതിനേൻ കാര്യമിതി ധരണിപശിഖാമണേ

വിരവിനൊടു കോപ്പുകളു കൂട്ടീടുക വീര !  

 

മുഞ്ച തുരഗം പ്രഭോ ദീക്ഷിക്ക സത്വരം

ചഞ്ചലാക്ഷികളൊടുകൂടെ അധുനാ 

പുത്രരില്ലായ്കയാലത്തൽ‍ മമ മാനസേ

എത്തുന്നതിന്നു ഞാനോർത്തേനീവണ്ണം  

അശ്വമേധംകൊണ്ടു ദേവകളെയിനി നാം

നിശ്ചയം പ്രീതരായിച്ചെയ്തീടേണമല്ലോ    

ഇത്ഥമഹമെന്മനസി കരുതിനേന്‍ താപസ 

തത്വമറിയുന്ന നീ അരുളീടുക കാര്യം