അര്‍ജ്ജുനന്‍:(ഭക്തിയോടെ ശ്രീകൃഷ്ണനെ കെട്ടിച്ചാടി കുമ്പിട്ടിട്ട്) ‘അല്ലയോ സ്വാമിന്‍, എനിക്ക് ഇപ്രകാരമെല്ലാം സിദ്ധിച്ചത് ലോകനാഥനായ അവിടുത്തെയും ദേവനാഥനായ എന്റെ അച്ഛന്റേയും കാരുണ്യം കൊണ്ടുതന്നെ. ഞങ്ങളില്‍ സര്‍വ്വധാ അങ്ങയുടെ കാരുണ്യമുണ്ടാകേണമേ’

കൃഷ്ണന്‍:‘അങ്ങിനെ തന്നെ. സന്തോഷത്തോടുകൂടി വസിച്ചാലും’

അര്‍ജ്ജുനന്‍ വീണ്ടും കൃഷ്ണനെ വന്ദിക്കുന്നു. അനുഗ്രഹിച്ച് കൃഷ്ണന്‍ നിഷ്ക്രമിക്കുന്നു. യാത്രയാക്കിക്കൊണ്ട് അര്‍ജ്ജുനനും നിഷ്ക്രമിക്കുന്നു.