ഇത്ഥം കൃത്വാവിവാഹം സുതരൊടു ജരഠന്‍ ഭൂമിപന്‍ പോകുമപ്പോള്‍ 

മദ്ധ്യേമാര്‍ഗ്ഗം മഹീയാന്‍ ഭൃഗുപതിരധികം ക്രൂദ്ധനായ്‌ത്തത്രവന്നു

രുദ്ധ്വാരാമം സതാതം പുരമഥനധനുർഭംഗവും ചെയ്‌തു നീയി-

ന്നദ്ധാ പോകുന്നതില്ലെന്നുരുതര പരുഷം പൂണ്ടു ചൊന്നാനിവണ്ണം

 

ആരെടാ നടന്നീടുന്നു രാമനോടാ മൂഢാ

വീരനെങ്കിലെന്നെ നീ ജയിച്ചു പോകവേണം

 

ഘോരമായ ശൈവം വില്ലിനെ മുറിച്ചെന്നു നീ

പാരം മദം ചിത്തതാരില്‍ കരുതീടവേണ്ടാ

 

വിഷ്‌ണുതന്റെ ഹുങ്കാരത്താല്‍ ഭഗ്നമായ ചാപം