കേട്ടീലേതോഴീവിമലമതേഇവളുടെയ

ധാര്‍ഷ്ട്യങ്ങളെല്ലാംഹംസഗതേ

പെട്ടെന്നിവളെഞാനുംപൊട്ടക്കിണറ്റില്‍തള്ളി

യിട്ടിട്ടുവന്മദങ്ങള്‍നഷ്ടങ്ങളാക്കീടുവന്‍

കണ്ടാലുംനീയിന്നമലഗുണേ

കുണ്ഠതയേറ്റംപൂണ്ടിവള്‍കൂപേവീഴ്വതിനെ

ഉന്നിദ്രഗര്‍വസന്നാഹംമന്ദഹൃദയേ

എന്നൊടുവേണ്ടദുര്‍മ്മോഹം

ദുര്‍ന്നയമുപപേക്ഷിച്ചുവന്നുനമിക്കയെന്നാല്‍

നന്നായ്ഭുജിച്ചുവാഴാമെന്നുടെഗൃഹംതന്നില്‍

നന്നുനന്നിതുഭാഷിതംനിങ്ങളുടെയ

ഉന്നതിയെല്ലാംവിശ്രുതം

എന്നുടെപിതാവിന്‍റെകാരുണ്യംകൊണ്ടുനിങ്ങള്‍

ഇന്നേറെഞെളിയുന്നതെന്നുനീബോധിച്ചാലും

പോയീടുദൂരത്തെന്തിനെടിചൊല്ലുന്നുനീയും

പേയായവാക്കുനഷ്ടകുടീ

മധുമൊഴിമാര്‍കുലമൌലേമഹിതഗുണേനിന്നുടയ

മധുരവചോമൃതപാനംമതിയാമോമതിവദനേ

ക്ഷീണതയെതീര്‍പ്പതിനായിസ്നാനമഹോചെയ്യുകനാം

ആനന്ദംവരുവതിനായിമുനിതനയേമടിയരുതേ

നല്ലാര്‍മൌലികളല്ലലെന്നിയണിയുംചൊല്ലാര്‍ന്നസദ്രത്നമാം

കല്യാണീകവിജാസുമന്ദഹസിതജ്യോത്സ്നാവിശേഷാഞ്ചിതാ

ഉല്ലാസത്തോടുതാരകാപരിലസല്‍ശീതാംശുലേഖോപമാ

മെല്ലെന്നാളിജനൈര്‍ബഭൌയുവമനഃകല്ലോലിനീഖേലിനീ

 

സുന്ദരിമാര്‍വന്ദിച്ചീടുംസന്നതാംഗീവന്നു

മന്ദംമന്ദംചേടിമാരും

ഒന്നിച്ചവളഥനന്ദിച്ചവരൊടുചെര്‍ന്നിട്ടപ്പോളേറ്റം

മന്ദതയെന്നിയെകുന്ദരതാകളിചെയ്തുസലീലം

പഞ്ചബാണനഞ്ചീടുന്നപുഞ്ചിരിയുംചാരു-

ചഞ്ചലാപാംഗഭൃംഗസുസഞ്ചാരവും