രാവണവൈരിവിരാവണ കാൺക നീ ഘോരനിനദന്മാരായി നിതരാം

ഭീമശതിശാലികളായിമേവുന്ന വാനരവീരന്മാരെ

ലങ്കയെനോക്കി നിനാദവും ചെയ്തിട്ടു നിൽക്കുന്നവീരനവൻ നീലൻ

തുംഗപരാക്രമരാകിയ യൂഥപർ ലക്ഷത്തിന്നും നായകൻ

അട്ടഹാസത്തിനാൽ ലങ്കയെയൊക്കെയും ഞെട്ടുമാറാക്കുമവൻ അതി

ധൃഷ്ടൻ കപീശ്വരസേനാധിനായകനഗ്നിതനയനല്ലൊ

ഭൂമിയിൽ വാലുമടിച്ചു നിനാദിച്ചു ഭൂകമ്പം ചെയ്യിപ്പവൻ അതി

ഭീമബലനായ ബാലിതൻ നന്ദനനംഗദവീരനവൻ

നിന്നോടുനേരിട്ടു നിന്നമർചെയ്‌വാനായ് മുഷ്ടിയുമുദ്യമിച്ചു നിന്നു

നിശിചരരൊടുടൻ താൻ രാവണൻ പ്രാപ്യ സൗധം

ദശരഥസുതസേനാം നോക്കിനിൽക്കുന്ന നേരം

നിശിചരരഥ രാമൻ സേനയും നോക്കി വേഗാൽ

നിശിചരവരമേവം ചൊല്ലിനാർ ഭീതിയോടെ

ശ്രീരാമനേവമരുൾചെയ്തു മുമോച തൗ ദ്വൗ

പാരം ഭയത്തോടവർ പുക്കിതു രാജധാന്യാം

തം രാവണം വിരവിനോടു സമേത്യ നത്വാ

ദൂരേ സ്ഥിതൗ ചരിതമൂചതുരേവമപ്പോൾ
 

കണ്ടു ഞങ്ങൾ സൈന്യമെല്ലാം ചണ്ഡകോദണ്ഡ രാഘവ

ചണ്ഡഭാനുവംശാധിപ നിന്നോടെത്രേവനുള്ളൂ?

ദണ്ഡധരന്നു നൽകാതെ ഞങ്ങളെ അയച്ചാൽ മതി

രാമരാമമഹാബാഹോ രാജമാന‌മുഖാംബുജ!

രാജരാജമഹാരാജ! രക്ഷിക്കണം ഞങ്ങളെ നീ

രാവണന്റെ വാക്കുകേട്ടിട്ടിവിടെ വന്നതു ഞങ്ങൾ

പ്ലവന്മാരടിച്ചിടിച്ചധികം ബാധിപ്പിച്ചല്ലൊ

ഞങ്ങളെക്കൊല്ലാതെ ധർമ്മനിലയ! നീ അയയ്ക്കണം

ഘോരഘോരശരങ്ങളേറ്റതി- ഭീരുഭാവമിയന്നു സംയതി

മാരുതാഹതമായ നീരദ പൂരമെന്നതു പോലെ മണ്ടീടും

സാഹസമൊടു നരവാഹനരണമതിനേഹി മദം ഹൃദയേ

തവ കുളുർത്തു വളർത്തു തളുർത്തതിതുയുധി ജളപ്രഭോ ഫലിയാ

കുണ്ഠേതരമുപകണ്ഠേ വരുമരികണ്ഠേ ശരനികരം

പുനരുറച്ചു തറച്ചു വിറച്ചു രുധിരം നിറച്ചിടും സമരേ