ശ്ലോകം:- മംഗളമൂർത്തിയായ ശ്രീരാമൻ, ലക്ഷ്മണന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടു സമാധാനിച്ചു. ഋശ്യമൂകപർവ്വതത്തിനടുത്ത് അവർ എത്തി. അപ്പോൾ അവിടെ വളാരെ കാലമായി താമസിച്ചു വരുന്ന സുഗ്രീവൻ എന്ന വാനരരാജാവ് രാമനെ കണ്ട് പേടിച്ച് ദുഃഖത്തോടെ കൂട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞു.

പദം:- കോടിസൂര്യന്മാരുടെ ശോഭയോടെ ഈ കാട്ടിൽ മടികൂടാതെ സഞ്ചാരം ചെയ്യുന്നവരെ ഞാൻ കണ്ടു. എന്റെ വാക്കുകൾ ഹേ മന്ത്രിമാരെ കേൾക്കുക. അവർ വില്ലും അമ്പും ഏന്തി മുനിവേഷധാരികളായി തോലുടുത്തിരിക്കുന്നതെനിനാണ് എന്നറിയില്ല. മഹാബലവാന്മാരും യുവാക്കളുമായ അവരെ, നമ്മളെ കൊല്ലാനായി ബാലി അയച്ചതാവുമോ?