മുഞ്ച മുഞ്ച സുരപതിമതികുമതേ
രാഗം:
താളം:
ആട്ടക്കഥ:
കഥാപാത്രങ്ങൾ:
ഹാഹാകാരോമരാണാമഭവദതി മഹാൻ പശ്യതാം താമവസ്ഥാം
സ്വാഹാനാഥാദിലോകാധിപസകലമുനീന്ദ്രോപദേവാദികാനം
ലോകാസ്സർവ്വേ വിചേലുസ്തദനു കമലഭൂർനാരദാത്ജ്ഞാതവൃത്തോ
ലോകേശാധീശലോകാദ്രജനിചരപുരീമാജഗാമാതിവേഗാൽ
മുഞ്ച മുഞ്ച സുരപതിമതികുമതേ, കുഞ്ചനാപി വൈകാതെ
പഞ്ചയുഗ്മമുഖസപ്രപഞ്ചജന
സഞ്ചയകാരി വിരിഞ്ചനേഷ ഞാൻ
കഷ്ടമിഹ നിങ്ങളൊരു കീശനെപ്പോലെ ദേവനാമീശനെ-
കെട്ടിയിങ്ങു നിവേശനേ ഇട്ടതോർക്കിലിഹ ഖലു
പണ്ടു ദേവരാക്ഷസാദി സംഗരം ഉണ്ടു ലോകഭയങ്കരം
മാനവമാനസങ്കരം ഏവമില്ല വികൃതികൾ
സോദരനിവന്റെ മീനകുണ്ഡലൻ വാഹനമേഘമണ്ഡലൻ-
ഏവമുള്ളോരാഖണ്ഡലൻ-ബന്ധയോഗ്യനല്ലിഹ.
എന്നുടെ കൽപ്പനതന്നിൽ ഭക്തിയും കൂടാതെ ഇഹ പാർക്കയും-
കൂടുമോ വംശമൊക്കയും-ഭസ്മമാക്കിടുവനിഹ
സംഗതിവരുത്താതെ കണ്ടിത്തരം ചൊല്ലാതെ സാമ്യമുത്തരം
നല്ലതു തവ സത്വരം ആജ്ഞ കേൾക്ക മമ ഹേ!
അർത്ഥം:
ദേവേന്ദ്രനെ വേഗം കെട്ടഴിച്ച് വിട് കുമതേ. ഒട്ടും വൈകിയ്കരുത്.