മാനിനിമാർകുലമണേ മാമക ജായേ
രാഗം:
താളം:
ആട്ടക്കഥ:
കഥാപാത്രങ്ങൾ:
കാലേ കാലാഗുരുശ്യാമള ബഹളതമഃ കാളകൂടം കരാഗ്രൈഃ
പ്രാലേയാംശൗ നിപീയോരസി നിഹിതപദേ നീലകണ്ഠോപമാനേ
കൽഹാരോദ്യന്മധൂളി പരിമളപവനാമോദിതോപാന്ത ഭൂമൗ
രേമേ രാമാസമേതസ്സുരതരു ജടിലാരാമദേശേ ധനേശഃ
മാനിനിമാർകുലമണേ മാമക ജായേ
മാനിതഗുണശരണേ
സൂനശരരസനിദാനമാമിദമസമാന- മതിമൃദുല പവനമുപവനം.
കൽഹാരവാപിയിൽനിന്നു – നല്ല കല്ലോലമാല പരന്നു
മെല്ലവെ ഹന്ത വരുന്നു കാൺക – മാനസേ മോദമിയന്നു
മുല്ല വിശിഖരസസാരമേ- മൃദുതര കോകിലവാണി മമ വല്ലഭേ
സുദതി രമാസമേ – വരതനുവല്ലി മനോരമേ
ഫുല്ലകമലദള തുല്യമിഴി വരിക
പല്ലവയുത സുമതല്ലജ തളിമേ.
കോകിവിരഹേണ പാരം ബത – രാകേശനെ കണ്ടുദാരം
കോകനദാഞ്ചിതാകാരം വരം – കാണാഞ്ഞു നോക്കുന്ന നേരം
ശുകമൊഴി നിജവരനന്യയാ – സുഖമിഹ നിവസതി ധന്യയാ
അകമതിലിതി ബഹുശങ്കയാലയി തവ – മുലയിണ കാൺകയാ-
ലേകമിഴിയതിലാസൂയയുമനുനയ – ശോകരസമിതരമാകലയതി യാ.
പൂന്തേന്മൊഴി ശുഭശീലേ മമ – പുണ്യപരിപാകജാലേ!
കാന്താജന മണിമാലേ – രതികാന്തവിനോദവിലോലേ!
കുന്തളജിത നീലോപലേ! – കുചഭരജിത കനകാചലേ
ദന്തവസനമിദമോമലേ! – ദരഹസിതം തരികാമലേ
ചിന്ത തെളിഞ്ഞു കനിഞ്ഞു പുണർന്നഭി-
രന്തുമുചിതമിഹ ഹന്ത കിമു ബാലേ