ശ്ലോകസാരം:-ശ്രീകൃഷ്ണൻ സന്തോഷത്തോടുകൂടി ഇപ്രകാരം പാർത്ഥനോട് പറയുന്ന സമയത്ത് ലക്ഷ്മീവല്ലഭനായ വിഷ്ണുവിന്റെ ഉഗ്രമായ സുദർശനചക്രം അവിടെ സന്തോഷത്തോടുകൂടി ആവിർഭവിച്ചു.

പദം:-കംസശത്രുവായ ഭഗവാനേ, ഇരുട്ടെല്ലാം ദൂരെയകന്നു. ഇവിടെ എന്റെ നേരെ എഴുന്നള്ളിയാലും. തിരുവുള്ളത്തിലെ കരുണയ്ക്ക് പാത്രവും, യോഗ്യനുമായ അർജ്ജുനന്റെ ഉള്ളിൽ ഇരുട്ടിനാൽ ഇനി ഒട്ടും ദുഃഖമുണ്ടാവുകയില്ല. വിടർന്ന താമരയ്ക്കുതുല്യമായ കണ്ണുകളാൽ ദർശ്ശിച്ചാലും. യോഗ്യനായവനേ, മല്ലനെ ജയിച്ച മനോഹരനായ മല്ലാ, ഞാൻ അങ്ങയുടെ ആജ്ഞാനുവർത്തിയാണ്. സ്വാമീ, മുൻപ് ജയദ്രഥനെ വധിക്കുവാനായി യുദ്ധംചെയ്തപ്പോൾ ശത്രുവിന്റെ നാശംവരെ ത്രിലോകവാസികളേയും ഭയപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് സൂര്യരശ്മികളെ ഞാൻ ശരീരംകൊണ്ട് മറച്ച് ഇരുട്ടുപരത്തി. മത്സ്യ, കൂർമ്മ, വരാഹ, നരസിംഹ, ഭൃഗുരാമ രൂപങ്ങൾ ധരിച്ചവനേ, രഘുരാമാ, ബലശാലിയായ ബലഭദ്രാ, ശ്രീകൃഷ്ണാ, മംഗളശീലാ, ദുഷ്ടന്മാരുടെ കാലനായുള്ളവനേ.