യാഹി ബാലക രാഘവനെ നീ മോഹനാകൃതേ ശോചിയായ്കെടോ
രാമനോടു നീ കാനനേ പോക കാനനം തന്നെയിപ്പുരം ദൃഢം
സീത നിന്നുടെ മാതാവെന്നറി താതൻ നിന്നുടെ രാമചന്ദ്രനും
താത, നീ കൂടെ പോക വൈകാതെ