അത്രിനനത്വാതദാനീം രഘുവരനുടനേസീതയാതമ്പിയോടും
ചിത്തേമോദേനഗത്വാവിവിധവനധുനീതീര്‍ത്ഥമെല്ലാം വിലോക്യാ
ശുദ്ധന്മാരായ്വിളങ്ങും മുനിവരരെയുടന്‍ കണ്ടുനത്വാഥമാര്‍ഗ്ഗേ
പുത്തന്‍പൂന്തൊത്തു ചുറ്റുമ്മധുകരയുതയാന്ദണ്ഡകാമാപരാമഃ
 

അതിദീര്‍ഘസുമംഗലിയാകബാലേ
ഹൃദയമോമൊടിന്നുവരമിതൊന്നു
തരുവന്‍വരനെക്ഷണമെങ്കിലും നീ
പിരിഞ്ഞുകാണുമേപാള്‍ കാന്തിയേറീടുംതെ
അംഗരാഗമിതിന്നുതന്നീടുന്നേന്‍
അംഗധരീച്ചിടംഗേമംഗലാംഗി
സരസിജാക്ഷവൈദേഹിരുചിരദേഹേ
വരനൊടുമനേകന്നാള്‍ വാഴ്കനന്നായി
 

സുഖമസ്തുതവബാലജലധിനീല
സകലരക്ഷണഞ്ചെയ്തുവാഴ്കതാത
ജനകഭൂപതിബാലേബലാമൌലേ
മാനസിമോദമോടേവം വാഴ്കസ്വൈരം
 

കേകയനൃപകന്യാജനനീധന്യാ
ശോകമെന്നിയെദത്തവരയുഗ്മത്താല്‍
വിപിനേപോകണന്നെുമേകിയെന്നെ
താപസീതയൊടുംതമ്പിയൊടും
വിപിനേ ഞാന്‍ വസിക്കുന്നു അതിനാലിന്നു
ഭൂപന്‍പോയിതുസ്വര്‍ല്ലോകത്തിലല്ലല്ലൊ
 

രഘുപതേമഹീപതേദാശരഥേ വദനവിജിതചന്ദ്രരാമചന്ദ്ര
മൃദുതലബാലാംജാനകിയും അനുജന്‍ബാലനുമിന്നീതാനുമിന്നു
വനമതില്‍വന്നുഹന്തമൂലമെന്തു
 

ഇത്ഥം കൈകേയിസൂനുന്നയമൊഴിയരുളാല്‍പ്രേഷയിത്വാസരാജ്യേ
ചിത്തേചിന്തിച്ചുപൌരാഗമനമഥനൃപഞ്ചിത്രകൂടാല്‍ഗിരീന്ദ്രാല്‍
ഗത്വാസീതാനുജാഭ്യാം മുനിവരമമലം ഭാര്യയായുക്തമത്രിം
ദത്താത്രേയസ്യതാതംപദതളിരില്‍നമിച്ചാശുചെന്നാനിവണ്ണടം

മുനിവരകൃപാസിന്ധേ ദീനബന്ധോമനസിജാരിസേവകമൂടിതലോക
തരസാതവസാമോദനൌമിപാദം പരിപാഹിമുനിവര്യയോഗീവര്യ
 

വരുമളവുന്നീനന്ദിഗ്രാമെ
പരിപാഹിവസന്ധരണീം
(വൈരികരീശാനനേ! രാരാജന്‍മൃഗനായകഭരത)
 

നീവരുമളവും പാദുകയുഗളം
നന്ദിഗ്രാമെവെച്ചുവസിക്കാം
(വൈരികരീശാനനേ! രാരാജന്‍മൃഗനായകരാജന്‍)
 

അധിപനുനീയിക്കാട്ടില്‍വസിച്ചാ-
ലധികാരമ്മേപാരിന്നുണ്ടൊ
(വൈരികരീശാനനേ!രാരാജന്‍മൃഗനായകരാജന്‍)