കൌരവന്മാരോടു സംഗരമിനി
ഘോരമായി മുതിരുമന്നു നീ
വീര ഞങ്ങളുടെ ചാരവേവന്നു
വൈരിവീരരെ ഒടുക്കണം
മാരുതാത്മജ മഹാമതേ മയി
ഭൂരി തേ കരുണവേണമേ

[[ ധസമുദ്രസംലംഘരൂപദർശനേ
സമുത്സുകാ യാതികഠോരഭീഷണാം
സമീരജന്മാപി സമീപവർത്തിനേ
സമീരജായാത്മതനൂദർശയൽ
 
തതഃ സ്വരൂപം ഭയദം ഹനൂമതഃ
പ്രസിദ്ധകീർത്തേഃ പ്രസമീക്ഷ്യ പാണ്ഡവഃ
അതീവ ഭീതഃ പ്രണിപത്യ പാദയോ-
രിതീദമേനം വചനം ബഭാഷെപ ]]

ഹനുമാനെന്നൊരു കപിവരനുണ്ടെന്നല്ലോ
മനുജപുംഗവ ഭവാന്‍ ചൊന്നതും
വിനയവാരിധേ മമ കൌതുകം വളരുന്നു
കനിവോടവനാരെന്നു പറക നീയെന്നോട്

ചരണം 1

കുന്തീകുമാരന്മാരേ കുംഭസംഭവന്‍താനും
അന്തികെ വാഴുന്നിവിടെ ഈ വനം തന്നില്‍
വിന്ധ്യാചലോന്നതിയെ വീതഖേദേന പണ്ടു
വന്ധ്യയാക്കിയതുമിവന്‍ തപോബലേന-വന്ധ്യ-
 

ചരണം 2
വാതാപി തന്നെക്കൊന്നു വാരുറ്റ മുനികള്‍ക്കു
ബാധയകറ്റിയതിവന്‍ പാരം വളര്‍ന്ന
ആഴികളേഴുമൊന്നിച്ചാചമിച്ചതും പാര്‍ത്താല്‍
ഊഴിയിലേവമാരുള്ളു താപസന്മാരില്‍