ഇതീരിതവതീശ്വരേ കൃതനതൌഗതേ നാരദേ
ക്രതൂത്സവമഥോര്‍ജ്ജിതം പിതുരതീവ സാ വീക്ഷിതും
കുതൂഹലവതീ തദാഖിലസതീ ശിരോമാലികാ
സതീ ഭഗവതീ നിജം പതിമുവാച പാദാനതാ

ലോകാധിപാ ! കാന്താ! കരുണാലയാ! വാചം
ആകര്‍ണ്ണയ മേ ശംഭോ!

അനുപല്ലവി
ആകാംക്ഷയൊന്നെന്‍റെ മനതാരില്‍ വളരുന്നു.
അതിനനുവദിക്കേണമാശ്രിത ജനബന്ധോ!

ചരണം
ഇന്നു മേ ജനകന്‍ ചെയ്യുന്ന യാഗഘോഷങ്ങള്‍
ചെന്നു കണ്ടു വരുവാനെന്നില്‍ നിന്‍‍കൃപ വേണം
എന്നുടെ സോദരിമാരെല്ലാപേരുമവിടെ
വന്നീടുമവരേയും വടിവില്‍ക്കണ്ടീടാമല്ലൊ

പല്ലവി:
പരിതോഷമേറ്റം വളരുന്നു മാമുനേ ഭവദീയാഗമം കൊണ്ടു മേ.
അനുപല്ലവി:
ദുരിതങ്ങൾ നശിപ്പാനും സുകൃതങ്ങൾ ലഭിപ്പാനും
പരമൊരു വഴി പാർത്താൽ സുജനസംഗമമല്ലോ.
ചരണം1:
അനഘൻ നാരദൻ തപോധനനാകും വസിഷ്ഠനും
സനകാദികളായുള്ള മുനികളെന്തു വന്നില്ല?
വനജസംഭവനേകൻ ജനകനിജ്ജനങ്ങൾക്കു
പുനരെന്തിങ്ങിനെ തോന്നി മനസി ഹന്ത വൈഷമ്യം?
ചരണം2:
വാമദേവനിലേറ്റം പ്രേമം കൊണ്ടവർക്കിന്നു
മാമകാദ്ധ്വരേ വരുവാൻ വൈമുഖ്യമുളവാകിൽ
കാമമെന്തിഹ ചേതം താമസശീലനാകും
സോമചൂഡന്റെ ഭാഗം നാമിന്നു കൊടുത്തീടാ.

പല്ലവി:

ചരണം 8
നക്തഞ്ചരനിങ്ങാശു വന്നീടും മുമ്പെ
സത്വരം പോക നാമിരുവരും

ഏണാങ്കപ്രതിമാഭിരാമവദനാ ബാലാ സുശീലാ തദാ
വീണാഭാഷിണി വിപ്രപത്നിയുമുടൻ പെറ്റാളസൗ കൗതുകാൽ!
പാണൗ തഞ്ചവഹിപ്പതിന്നു സഖിയും ഭാവിച്ചു തസ്മിൻ മുദാ
കാണാഞ്ഞാത്മജമാത്തശോകവിവശാ സാദ്ധ്വീ രുരോദാഞ്ജസാ!

പദം:
കരുണാവാരിധേ കൃഷ്ണാ നരനേയും ചതിച്ചായോ?
ശരണരഹിതരാമിജ്ജനങ്ങൾ മൂലം
പരമപൂരുഷ തവ ഭഗിനിബാലികയ്ക്കയ്യോ
പെരികെ വൈധവ്യദുഃഖം വരുവതുചിതമോ തേ?

ജ്വലിച്ചകാന്തിയോടാശു ജനിച്ച ബാലകൻ ഭൂമൗ
പതിച്ചീടുന്നതിന്മുമ്പെ മറച്ചു ദൈവം
ലഭിച്ചീലാ ശവം പോലും ഫലിച്ചീല അർജ്ജുനയത്നം
വരച്ച രേഖയെ മൂർദ്ധനി മറിച്ചുവെച്ചുകൂടുമോ?

വിധിമതം നിരസിച്ചീടാമോ വിദഗ്ദ്ധന്മാർക്കും?
വിധിമതം നിരസിച്ചീടാമോ?
അധിഗതമായതെല്ലാം അതിഖേദമോദജാലം
മതിഭേദംകൂടാതെകണ്ടനുഭവിക്കയല്ലാതെ,    (വിധി)

അഞ്ചാറുബാലരല്ലധികം ചാഞ്ചല്യമെന്നിയേ
അഞ്ചാ വിരിഞ്ച നികൃതിയാൽ പഞ്ചാഗ്നിതൃണംപോലെ
പഞ്ചത്വം ചരിച്ചല്ലോ തഞ്ചുംവിധിമതത്തിനന്തരം വന്നീടുമോ?    (വിധി)

[[സീമാവിരഹിതാനുഭാവൻ ഭീമ പ്രതിമൻ ശ്രീമാൻ ശ്രീബലഭദ്രരാമൻ
കാമാദികളുമിന്നു ആമെന്നിറിങ്ങിയില്ലാരും
ഭീമാനുജന്റെ മോഹം ഭീമാൽഭുതമൽഭുതം    (വിധി)]]

സദ്ഗുണശീല! ഹേ ദ്വിജേന്ദ്ര! |മൽഗിരം കേൾക്ക മുദാ ||

സ്വർഗ്ഗവാസികൾക്കും | സുഖവിതരണം ചെയ്യും ||
ഫൽഗുനനെക്കേ- |ട്ടറിയുന്നില്ലയോ ഭവാൻ? || 

കൃഷ്ണനല്ലഹം ബലഭദ്രനുമല്ലറിക നീ; | വൃഷ്ണിവീരന്മാരിൽ എകനുമല്ലാ,||
ജിഷ്ണു ഞാൻ ദിവ്യാസ്ത്ര- | ധൃഷ്ണു വിജയൻ വീരൻ||
ജിഷ്ണുതനയൻ ഭ്രാ- | ജിഷ്ണു സുനയൻ സദയൻ ||    

അന്തകാന്തനേയും  ആഹവേ ജയച്ചീടും
ഇന്ദ്രനന്ദനൻ തന്റെ ശരകൂടസവിധേ
അന്തകഭയലേശം ഭവിച്ചീടുമോ ബാലനെ
ഹരിച്ചീടുമോ നാകം ഭരിച്ചീടുംസുരേശ്വരനും?    

വനമുണ്ടിവിടെ ദുര്‍ഗ്ഗാഭവനവുമുണ്ടു
വനജാക്ഷി പോക നാം കാണ്മാനായിക്കൊണ്ടു
വനിതമാര്‍ പലരും സേവിച്ചുടന്‍ വേണ്ടും
വരങ്ങളെ വഴിപോലെ ലഭിച്ചുപോല്‍ പണ്ടും

ദുര്‍വ്വാരകോപശാലീ
ദുര്യോധനചോദിതോഥ
ദുര്‍വ്വാസാ: സര്‍വൈരപി ശിഷ്യഗണൈ-
രുര്‍വീശം പ്രാപ സംസ്മരന്‍ ശര്‍വം

ചരണം1:
ചന്ദ്രകലാധര പാലയമാം
ഛന്ദോമയ പരിപാലയമാം
ഇന്ദ്രമുഖാമരവിന്ദിതപാദാരവിന്ദ
കൃപാലയ പാലയ മാം

[നാനാജങ്ങളും കേട്ടുകൊൾവിൻ

ചരണം 3:
മിഹിരസേവായെചെയ്ക മനുകുലമണിദീപ
മനസിശോകം കളയുമവന്‍ താന്‍