വെളിച്ചമേ ചെന്നു തിരഞ്ഞൊരോന്നേ
കളിച്ചവൻ ചൊന്നതു കേട്ടു പോന്നു
ഒളിച്ചു പിന്നൊട്ടു ധരിച്ചു ദൂതി
വിളിച്ചു ഭൈമീം വിജനേ പറഞ്ഞാൾ

പല്ലവി
പൂമാതിനൊത്ത ചാരുതനോ, വൈദർഭീ കേൾ നീ,
പൂരൂഷരത്നമീ ബാഹുകനോ.

അനുപല്ലവി
ധീമാനവനെന്നോടു
നാമവും വാർത്തയും ചൊന്നാൻ

ച.1
നളനില്ലൊരപരാധം പോൽ, ഉണ്ടെന്നാകിലും
കുലനാരിക്കരുതു കോപം പോൽ!
ഖലനല്ല വാക്കുകേട്ടാൽ ഛലമുണ്ടെന്നതും തോന്നാ,
പലതും പറഞ്ഞു പിന്നെ ഫലിതമത്രെ പാർത്തോളം.

ച.4
പർണ്ണാദൻസാകേതത്തിൽ വന്നോരു വാർത്ത ചൊന്നാ-
നന്നാതിനുത്തരം നീ ചൊന്നാനേപോൽ
ഇന്നാമൊഴികൾ നീ താനെന്നോടു പറയേണ-
മെന്നുമേ ഭൈമിക്കതു കർണ്ണപീയൂഷമല്ലോ

ച.3
അക്കഥ കേട്ടോ വന്നാനർക്കകുലീനൻ മന്നൻ!
നില്ക്കതു, മറ്റുണ്ടു ചോദിക്കേണ്ടു മേ
ദിക്കിലെങ്ങാനും നളസൽ‌ക്കഥയുണ്ടോ കേൾപ്പാൻ?
ദുഷ്കരം ഭൈമിയോ ജീവിക്കുന്നതിന്നേയോളം

ച.2
മന്ദിരേ ചെന്നാലെങ്ങും കണ്ണിലേ കിട്ടാ കാണ്മാൻ
മന്നിലിന്ദ്രനൃതുപർണ്ണഭൂപനെന്തിങ്ങുവന്നീടുവാ-
നെന്നു കേൾക്കാമോനമ്മാൽ? അന്യനെങ്ങുപോയ്‌?
അവനെ അറിയും ചിലരിവിടെ

പ്രിയദർശനപ്രസിതയാ ബത ഭീമജയാ
നള ഇതി ബാഹുകേ ജനിതസംശയമാനസയാ
ഇതി കില കേശിനി നിഗദിതാ നളമേത്യ ജവാ-
ദ്രഥഗതമന്വയുങ്ക്ത കുശലാ കുശലം കുശലാ

പല്ലവി
ആരെടോ നീ നിന്റെ പേരെന്തു? ചൊല്ലേണം
അരുടെ തേരിതെടോ?

അനുപല്ലവി
ദൂരദേശത്തിൽനിന്നു വന്നവരെന്നു തോന്നി
നേരുതന്നെ ചൊല്ലേണം കാര്യമുണ്ടിങ്ങതിനാൽ

ച.1
നിഷ്ഫലമല്ലറിക നിർബ്ബന്ധമിതെന്നുടെ,
ചെല്പെറും ഭൈമിയുടെ കല്പനയാൽ
ഇപ്പോളീയന്തിനേരം ഇപ്പുരംതന്നിലേ വ-
ന്നുൾപ്പൂക്ക നിങ്ങളാരെന്നെപ്പേരും പറയേണം