അത്രാന്താരേ ദിവ്യ വൃഷാധിരൂഢ:
സത്യാ സമേതോ ഭഗവാന്‍ മഹേശ:
തത്രാവിരാസീത്സകലേശ്വരം തം
ഭക്ത്യാ നമന്തോ നുനുവുസ്സുരേന്ദ്രാ:

പല്ലവി
നീലകണ്‌ഠ! പാഹി പാഹി നിര്‍മ്മലാകൃതേ
കാല കാല തേ നമോസ്തു കരുണ ചെയ്ക ഞങ്ങളില്‍

അനുപല്ലവി
നിത്യവും തവാജ്ഞകൊണ്ടു നിജനിജാധികാരവിഹിത-
കൃത്യമോടു വാണിടുന്നു കേവലം വയം വിഭോ!

അരവിന്ദഭവതനയ സുമതേ! തവ
ഹരനിന്ദ തെല്ലുമരുതരുതേ
പുരവൈരി തന്നുടയ ചരണം തന്നെ
ഭുവനമീരേഴിനുമൊരു ശരണം
ശര്‍വ്വനൊടു ചെയ്കിലവമാനം ഹന്ത!
സര്‍വ്വാപദാമതുനിദാനം
സര്‍വ്വദാ ചെയ്ക ശിവമോദം ഭവാന്‍
സാമ്പ്രതമിതിന്നരുതു വാദം
കണ്ടാശു വരിക ശിവമമലം
എങ്കിലുണ്ടാം ഭവാനു ശിവമഖിലം.

ശ്ലോകം

ചന്ദ്രാവതംസസ്യ സതീവിവാഹേ
സംജാത ഹര്‍ഷാ: കൃത പുഷ്പവര്‍ഷാ:
ഇന്ദ്രാദയസ്തം പ്രണിപത്യ ദേവം
സാന്ദ്രാദരം ദക്ഷമമീ ശശംസു:

ചരണം 1
ഭാഗ്യരാശേ ജഗതി ഭാതി തവ കീര്‍ത്തി
`യോഗ്യനാം വരനു നിജകന്യകയെ നല്‍കുവാന്‍
യോഗമിന്നു വന്നു തവ പുണ്യാതിരേകാല്‍
ചരണം 2
ഉത്തമ ഭവാന്റെ സുത ചെയ്ത തപമേറ്റം
ഉചിതമതു സഫലമായ്‌ വന്നഹോ സഹസാ
ഇത്തരമശേഷ ജഗദീശനൊടു സംബന്ധം
എത്തിയതിനാല്‍ സുലഭം അഭ്യുദയമഖിലം