ഹത്വാ സംയതി ചണ്ഡവീര്യമസുരം ഭൂമ്യാസ്സുതം കുണ്ഡലേ

ദത്വാ തേ സുരനായകസ്യ ജനനീഹസ്തേ മുദാ സംയുതഃ

കൃത്വാ തത്തനയം മഹാബലയുതം പ്രാഗ്ജ്യോതിഷാധീശ്വരം

മുഗ്ദ്ധാക്ഷീജനസംയുതസ്സഭഗവാൻ കൃഷ്ണോസ്തു വഃ ശ്രേയസേ.

 

 

 

നരകാസുരവധം സമാപ്തം

അലമലമയി തവ വചനജാലമിതെല്ലാം

നലമൊടു കാട്ടുക ബലമഖിലവും നീ
 

ചലമതേ ബാലിശ കൊല്ലുവൻ നിന്നെ ഞാൻ

കലഹംചെയ്തുകൊൾക വീരനെന്നാകിൽ
 

ഏഹി നരകാസുര! രണായ ഭോ ഏഹി നരകാസുര!

ചണ്ഡമുസലഹതികൊണ്ടു നിന്നുടെ ദേഹം

പിണ്ഡമാക്കീടുവനില്ലൊരു സംശയം!
 

ചണ്ഡതരബാഹുപരാക്രമം കാൺക നീ

ഷണ്ഡ! ഹേ നവനീതചോര, ഗോപികാജാര!
 

ഏഹി വാസുദേവ! രണായ ഭോ ഏഹി വാസുദേവ!

പണ്ടു നീ താപസർക്കിണ്ടൽ നൽകിയതും

വണ്ടാർക്കുഴലിമാരെക്കൊണ്ടുപോന്നതും
 

അണ്ടർനായകനു ബാധകൾ ചെയ്തതു-

കൊണ്ടുമിന്നു തവ കണ്ഠഖണ്ഡനംചെയ്വൻ
 

ഏഹി നരകാസുര! രണായ ഭോ ഏഹി നരകാസുര!

പുരുഷകീടക! തവ പരുഷവാക്കുകൾ കേട്ടാൽ

കരളിലിന്നധികം മേ പെരുകിയ കോപം
 

വിരവൊടു വളരുന്നു ശരനികരം കൊണ്ടു

വിരവിൽ നിന്നെയിഹ സംഹരിച്ചീടുവൻ
 

ഏഹി വാസുദേവ! രണായ ഭോ ഏഹി വാസുദേവ!

വാനവർകുലനാഥൻ ഞാൻ ദീനമെന്നിയേ തേ

മാനഭംഗം ചെയ്തു നിന്നെ വേഗം കൊല്ലും നൂനം

ഹതോ മുരോ ദാനവവൈരിണാ രണേ

ജനാർദ്ദനേനാമിതതേജസാ തദാ

പ്രചണ്ഡദോർദ്ദണ്ഡഹതാരിമണ്ഡലഃ

കരാളദംഷ്ട്രോ നരകാസുരോഭ്യഗാൽ

രേ രേ ഗോപകുലാധമ, വീരനെങ്കിലിന്നു നീ

ഘോരരണം ചെയ്തീടുമോ, വീരനാകുമെന്നോടു നീ?
 

എന്നോടിന്നു സുരനാഥൻ തന്നെയെങ്കിലും കേൾ

നന്നായ് രണം ചെയ്തീടുമോ നന്നു തേ ചാപല്യം
 

കംസനാകും മാതുലനെ ഹിംസചെയ്തീലയോ നീ?

സംശയംകൂടാതെ നിന്നെ സംഹാരംചെയ്തീടുവൻ

കിന്തു കഥയസി ഭോ രണഭീരോ, ത്വം തു വിരമ ഭയാൽ

ഹന്തഹന്ത മധുമഥനസുരാദികൾ
 

ചന്തമൊടു പൊരുവതിന്നു വരികിലു-

മന്തകന്റെ പുരിയിലാക്കുവനയി,

ചിന്ത തന്നിലില്ലസംശയം മമ.

 

ശങ്കയെന്നിയേ കണ്ടുകൊൾക രിപു-

ഭംഗമിന്നു ചെയ്തു സംഗരാങ്കണേ
 

സങ്കടങ്ങളാശു പോക്കുവനിഹ

കിങ്കര ഭടവർ, കിമിഹ താമസം?

 

ദാനവേന്ദ്ര, നമോസ്തു തേ ജയ മാനശൗര്യഗുണാംബുധേ!

ഞാനഹോ പറയുന്ന വാക്കുകളൂനമെന്നിയെ കേൾക്കണം
 

വാസുദേവപരാക്രമത്താലാശു സംഗരഭൂമിയിൽ

ആശു വിക്രമനാം മുരാസുരനേഷ പരവശനായഹോ!
 

ധീരകേസരിയോടെതിർത്തൊരു വാരണോത്തമനിവ വനേ

പോരിലങ്ങു മുരാസുരൻ ഹതനായ് പുരാണമൃഗേന്ദ്രനാൽ
 

ഹന്ത, നീ പരിപാലായാശു കിന്തു കരവൈ ഞാൻ വിഭോ!

ചിന്തചെയ്തരുൾ ചെയ്ക വിരവൊടു ചന്തമോടു ദയാനിധേ!