മതി മതി നിന്നുടെ പൗരുഷ വചസാ
മതി മതി നിന്നുടെ പൗരുഷ വചസാ
കൊതി തവ രണമതിലുണ്ടെന്നാകിൽ,
ഗദയുടനമ്പൊടെടുത്തു- തടുത്തതി
മദമൊടു രണഭുവി വരിക ദുരാത്മൻ.
ജരാസന്ധൻ
മതി മതി നിന്നുടെ പൗരുഷ വചസാ
കൊതി തവ രണമതിലുണ്ടെന്നാകിൽ,
ഗദയുടനമ്പൊടെടുത്തു- തടുത്തതി
മദമൊടു രണഭുവി വരിക ദുരാത്മൻ.
ശങ്കവെടിഞ്ഞിഹ ഭൂപതികുലമൊരു
ശൃംഖലകൊണ്ടു തളച്ചതി സഹസാ
ഹുംകൃതിയാൽ മരുവീടും മമ യമ-
കിങ്കരവരരെയുമില്ലൊരുഭീതി.
ചിത്രമഹോ ചരിതം ഭവതാമതി-
ചിത്രമഹോ ചരിതം!
പാർത്ഥിവകുലഹതരാകും നിങ്ങൾ
പൃത്ഥ്വീസുരവര വേഷത്തോടെ
പ്രീത്യാ നമ്മുടെ സവിധേ വന്നിഹ
യുദ്ധമിരന്നതു പാർക്കിലിദാനീം.
മത്തദ്വിപവരമസ്തകമമ്പൊടു
ഭിത്വാ ചോര കുടിച്ചു മദിച്ചൊരു
ശക്തനതാകും കേസരിവരനോ-
ടൊത്തു മൃഗങ്ങളെതിർത്തതുപോലെ.
എത്രയുമധികമശക്തൻ കൃഷ്ണൻ,
പാർത്ഥനിവൻ മൃദുകോമളഗാത്രൻ
മൽക്കര താഡനമൊന്നു തടുപ്പാൻ
പക്ഷെ പവനജനോർക്കിൽ വിവാദം.
കഷ്ടമിതു ഭൂമിസുരരേ നിങ്ങളുടെ
ധാർഷ്ട്യമതി വിസ്മയ- മഹോ!
പെട്ടെന്നു ചൊൽ വതഭി - വാഞ്ഛിതമതൊക്കെയും
തുഷ്ട്യാ ദദാമി ഖലു സത്യം വദാമ്യഹം.
ഉള്ളിലതിഗർവ്വമിയലും നിങ്ങളാർ-
ഉള്ളതുരചെയ്കവേണം
കള്ളമതു ഭൂമിസുരർ ചൊല്ലുകയുമില്ലല്ലോ
ചൊല്ലിയതബദ്ധമഹം ഇല്ലതിനു സംശയം.
ശ്ലോകം
സാക്ഷാദ്വൈകുണ്ഠവാസീ പവനജവിജയാഭ്യാം സമം യാത്രയും വീ-
ണ്ടക്കാലം വിപ്രവേഷത്തൊടൂ മഗധപുരം പുക്കുതാൻ തൽക്ഷണേന
ധിക്കാരത്തൊടു മേവും നരവരകുലകാലൻ ജരാസന്ധ വീരൻ
സൽക്കാരം ചെയ്തു മായാര്മയ ധരണിസുരന്മാരൊടിത്ഥം ബഭാഷേ
പദം
ഭൂസുര ശിരോമണികളാം -നിങ്ങളുടെ-
ഭാസുര പദങ്ങൾ കലയേ
യാതൊരു പ്രദേശമിന്നലംകൃതം നിങ്ങളാൽ
മോദേന ചൊൽവിനഭി- (അഭി)വാഞ്ചിതമതൊക്കെയും
ദിക്കുകളിലൊക്കെയധുനാ നമ്മുടയ-
ശക്തികൾ പുകഴ്ത്തുന്നില്ലേ?
മൽക്കരബലത്തൊടെതിർ- നില്പതിനു പാർക്കിലിഹ
ശക്തിനഹി ശക്രനും അതോർക്ക മമ വിക്രമം.
കൊടിയ ഗദാഹതികൊണ്ടു നിന്നുടൽ
പൊടിയതാക്കുവൻ കാണെടാ മൂഢാ!
മടിയതിനില്ല മനസി മേ ശൃണു
ത്ധടിതി വരിക നീ രണഭൂമിയിൽ.
അതികുതുകം മേ വളരുന്നിന്നു
മതിയിൽ, നിന്നൊടു പൊരുവതിന്നു
ഹതനായീടും നീ അരനിമിഷത്തിൽ
അതു കരുതുക പവനതനയ
(ഏഹി ഭോ വൃകോദര വീരനെങ്കിൽ നീ
യാഹി ഭീരുവെങ്കിലിന്നു മൈവതേ ഭയം)
കിന്തു ഭോ ചൊന്നതും വാസുദേവ നീ
കിന്തു ഭോ ചൊന്നതും!
ഹന്ത തവ യദി ഭവതി ഭുജബലമധിക-
ചടുലം സരസമയി കുരു
തണ്ടാർമാനിനിനാഥ നീ ഭീരുവെന്നതു
പണ്ടേ ഞാനറിയുമല്ലോ
അണ്ടർകോൻ തനയനിന്നതി ബാലകൻ
ചണ്ഡതരരണമതിഹ ചെയ് വാൻ,
ഇണ്ടൽ നഹി ഭീമനോടയി മമ.
ശ്ലോകം
ജരാസുതശ്ചാപി നിരീക്ഷ്യ രാജാ
താനർത്ഥിനോ ബ്രഹ്മകുലാവതംസാൻ
മത്വാ തു തേഭ്യോർഹണമാശു ദത്വാ
നത്വാ ഗിരം സാനുനയം വ്യഭാണീൽ.
പദം
ക്ഷോണീദേവവരന്മാരേ! മാനനീയ ശീലന്മാരേ
സൂനബാണ സമന്മാരേ! ഞാനഹോ കൈവണങ്ങുന്നേൻ.
ഇന്നു നിങ്ങളെ കാൺകയാൽ വന്നുമേ പുണ്യസഞ്ചയം
വന്നു ജന്മം സഫലമായി നന്നു നന്നു ധന്യൻ ഞാനും
വിക്രമിയാകുമെന്നുടെ വിക്രമം പാരിടത്തിലും
ശക്രലോകമതിങ്കലും ശക്രവൈരിലോകത്തിലും
ചിത്രതരം കേൾപ്പാനില്ലേ? ഗോത്രശത്രാശനന്മാരേ!
ഗോത്രനാഥന്മാരെല്ലാരും അത്രവന്നു വണങ്ങുന്നു
Content shared under CC-BY-SA 4.0 license, except some writings under 'Article' section and photographs. Please check with us for more details.