നാഥ! പുരുഭൂതിസമുദായമിതശേഷവും

പാഥോജനേത്രനുടെ കാരുണ്യമല്ലൊ

പീതാംബരൻ പൃഥുക ഭുക്തിയാൽ തോഷിച്ചു

വീതശങ്കം നമുക്കേകിനാൻ സമ്പദം;

ദൈതേയവൈരിയിലനാരതം ഭക്തിയോടു

ചെമ്മേ വസിക്ക ചരമാവധി സുഖേന നാം

 

ലക്ഷ്മീകാമുകനിമ്പമോടവൽഭുജിച്ചത്യന്തദാരിദ്ര്യമ-

ഞ്ജാക്ഷോണീസുരനുള്ളതസ്തമിതമായൈശ്വര്യപൂർണ്ണം ഗൃഹം

വീക്ഷ്യാമോദഭരേണ വിപ്രദയിതാ ചാരത്തുകാണായ മു-

ഗ്ദ്ധാക്ഷീമാരോടു വാചമീദൃശമുവാചാശ്ചര്യപൂർവ്വം സതീ

 

എന്തൊരൽഭുതമത്ര കാണ്മതു ബന്ധുരാംഗികളേ ബത!

കാന്തനങ്ങു ഗമിച്ചതേവ നിതാന്തഭാഗ്യമിദം മമ

ചന്തമാർന്നൊരു ഭൂഷണങ്ങളനന്തവിത്തസമൂഹവും

ചിന്തതന്നിൽ നിനച്ചതല്ല ചിരന്തനൻ കൃപയൽഭുതം

ആളിമാരുമനേകമിപ്പരിവാരവൃന്ദവുമുന്നതം

മാളികാമണിമന്ദിരങ്ങളുമെങ്ങുനിന്നു സമാഗതം?

 

ഇത്ഥംഭർത്തൃഗിരം നിശമ്യ വിദുഷീവിപ്രാംഗനാ വിദ്രുതം

യാമിന്യാമഭിശസ്തിലബ്ധകുഡുബവ്രീഹിം വിധായോപദാം

മൃദ്ഗ്രാവാദി (മൃദ്ഗ്രാവാഭി -എന്നും പാഠഭേദം) വിമിശ്രിതം ചിപിടകം ഹസ്തേ വഹന്തീ സതീ

ഭർത്താരം സമുപേത്യ ഭക്തിവിവശാ വാചം സമാചഷ്ട തം

 

കാരുണ്യനിധേ കാന്താ കഴലിണ കൈതൊഴുന്നേൻ (കാരുണ്യ നിധേ കാന്ത കാലിണ കൈവണങ്ങുന്നേൻ - എന്ന് പാഠഭേദം)

കമലാക്ഷനുള്ളുപഹാരം കനിവോടെ ഗ്രഹിച്ചാലും

കർപ്പുടസംപുടാന്തസ്ഥമിപൃഥുകം വാങ്ങി മോദാൽ

വിപ്രപുംഗവ! ഭവാനും ക്ഷിപ്രം യാഹി കുശസ്ഥലീം

കാലേസ്മിൻ സദനേ മുനേർമ്മുരഭിദസ്സാന്ദീപനേസ്സാദരം

സമ്പ്രാപ്തം ഖലു പൂർവമേകഗുരുതാം വിപ്രം കുചേലാഭിധം

നിസ്സ്വഞ്ചാപി ധനേഷു നിഃസ്പൃഹമുപേത്യാപത്യുയുക്താ സതീ

ദാരിദ്ര്യാധിക (ഗ?) മാദ്വിഷാദവിവശാ ഭർത്താരമാഹൈകദാ

 

കല്യാണാലയ! വാചം മേ വല്ലഭാ കേൾക്ക

മല്ലാരിപ്രിയാ സാദരം

കല്യ! കർമ്മനിർമ്മുക്ത നല്ല നൂനം തേന

ചൊല്ലുന്നു ശുചം വിപ്രതല്ലജാ ഗുണാംബുധേ!