കാമം പീഡിച്ചു സീതാ വഴിയിൽ വിവശയായ് വീണുകേണോരുനേരം

രാമൻ ഖണ്ഡിച്ചു ഹസ്തം രജനിചരനുടേ ദക്ഷിണം തൽക്ഷണേന

വാമം സൗമിത്രിതാനും ഗുരുതരതരസാ ഖണ്ഡയാമാസ ഹസ്തം

രാമം നത്വാ തദാനീം രജനിചരനുടൻ ചൊല്ലിനാൻ മോദമോടേ

വല്ലാതെ പറകിലോ കൊല്ലുവൻ നിന്നെയും ഞാൻ

മെല്ലെ വിപിനേ പൊയ്കൊൾ നീ

നിങ്ങളെ പിടിച്ചെടുത്തു കൊണ്ടുപോവനിവിടെനിന്നു

സംഗരത്തിനായെനിയ്ക്കു പാത്രമല്ലെടാ

കഷ്ടമെന്റെ മെയ്യിലെയ്‌വതിന്നുമേവനൊരുവനുള്ളൂ?

ദുഷ്ട, നിന്നുടെ കഴുത്തറുപ്പനിന്നു ഞാൻ

കിട്ടുമോ നിനക്കു സീത പൊട്ടനേവ നീ നിനയ്ക്കിൽ

നഷ്ടം ഹനിപ്പതുണ്ടു ശൂലതാഡനൈഃ

മദ്ധ്യേമാർഗ്ഗം മനോജ്ഞം മധുമൊഴി വിവശാ ചൊന്ന വാക്യങ്ങൾ കേട്ടു

കത്തും ചിത്താധിയോടും തരുണിമണിയുടേ പീഡയെല്ലാമൊഴിച്ചും

ശുദ്ധാനം മാമുനീനാം നിലയനിരകളിൽ ചെന്നുപോകുന്ന നേരം

മത്താത്മാവാം വിരാധൻ വിരവൊടുപഗതൗ രാഘവൗ തൗ ബഭാഷേ