ശ്ലോകം:- ഇങ്ങനെ വാനരസ്ത്രീയായ താര പറയുമ്പോൾ കടുത്ത ബാണമേറ്റ് അവശനായ ബാലി മുന്നിൽ വില്ലുധരിച്ചു നിൽക്കുന്ന ശ്രീരാമനെ കണ്ട് സന്തുഷ്ടനായി പറഞ്ഞു.

പദം:-അമ്പ് കൊണ്ട് വയാതെ ആയ എന്റെ വാക്ക് കേൾക്കൂ ശ്രീരാമചന്ദ്ര. ഞാൻ കൊല്ലുവാൻ അർഹനാണ് അതിനാൽ എന്നെ കൊന്നത് ഉചിതം തന്നെ. അംഗദനും താരയും നിരാധാരരായി. അവർക്ക് നിന്റെ കരുണ തന്നെ വേണം. സുഗ്രീഎവനേയും അംഗദനേയും ഭരതലക്ഷ്മണന്മാരെ പോലെ കാണണം. എന്റെ ഭാ‍ാര്യയായ താരയെ ഒരിക്കലും അപമാനിയ്ക്കരുത്. (സുഗ്രീവനോടായി) അല്ലയോ സുഗ്രീവാ കാഞ്ചനമാലയെ ഇനിമുതൽ നീ ധരിക്കുക. ചിരംജീവിയായി വാഴുക. ഞാൻ മരിച്ചതിനു ശേഷം കിഷ്കിന്ധയെ നീ പാലിച്ചുകൊള്ളുക. (ശ്രീരാമനോടായി) ശ്രീരാമ എന്റെ തെറ്റുകൾ നീ പൊറുത്തുവെങ്കിൽ എനിക്ക് സന്തോഷത്തെ തരണം. ഒരു വാക്കു കൂടെ എനിക്ക് പറയാൻ പറ്റാതെ ആയി.