ജനനീ താവക തനയോഹം

രാഗം: 
താളം: 
ആട്ടക്കഥ: 
കഥാപാത്രങ്ങൾ: 
ലോകാനാമാര്‍ത്തിഹാരീ , വ്രജകുല സുകൃതിഃ ഭക്തലോകൈകനാഥഃ
ദ്രഷ്ടും യാഗോത്സവം തദ്യദുനൃപനഗരീം സംപ്രവിഷ്ടോ മുകുന്ദഃ
ഹത്വാ കംസം നൃശംസം ഖലു നിജപിതരൌ മോചയിത്വാ നിബദ്ധൌ 
ദേവാത്മാ ദേവദേവോ  പുരുമുദമവദദ്ദേവകീം ദേവികല്പാം 

ജനനീ താവക തനയോഹം 
കലയേ തവ പദകമലം 
 
യദുവംശമഹാപാപന്‍ , അതിഘോരദുരാചാരന്‍ 
ക്ഷിതിവൈരി കംസന്‍ തന്നെ സമരേ ഹനിച്ചു ഞാനും  
 
മഥുരാവാസികള്‍ക്കിന്നു ദുരിതമോക്ഷം ലഭിച്ചു 
തരിക ജനനീ ഭവല്‍ കരലാളനസൌഖ്യം 
മഹിത മാതാവേ , മമ സുകൃതവിപാകമിന്നു 
തവ പാദസംവാഹനാലത്യുദാരം  ഭവിക്കേണം  
 
അരങ്ങുസവിശേഷതകൾ: 

കംസവധാനന്തരം മാതാപിതാക്കളെ ബന്ധനവിമുക്തരാക്കിയ ശേഷം,ശ്രീകൃഷ്ണന്‍ ദേവകിയെ ഒറ്റക്കു ചെന്നു കാണുന്ന സന്ദര്‍ഭം . ദേവകി വലതു വശത്തു പീഠത്തില്‍ ഇരിക്കുന്നു. 2 കിടതകധിം ത  കംസനെ നിഗ്രഹിച്ച് എന്റെ മാതാപിതാക്കളെ ഞാന്‍ ബന്ധനവിമുക്തരാക്കി. ഇനി ഒറ്റക്ക് ചെന്ന് അമ്മയെ കാണുക തന്നെ ' എന്നു കാട്ടി പ്രവേശിച്ച് ദേവകിയെ കണ്ട് വന്ദിക്കുംബോള്‍ ദേവകി ഭഗവാന്‍ മഹാവിഷ്ണു തന്റെ മുന്നില്‍ വന്നിരിക്കുന്നു ' എന്ന വിചാരത്തോടെ എഴുന്നേറ്റ് വന്ദിക്കാന്‍ തുടങവേ , കൃഷ്ണന്‍ തടഞ്ഞു പിടിച്ച് പീഠത്തില്‍ ഇരുത്തി പദം ആടുന്നു.