ശ്രീപതേ ദയാനിധേ പരമാനന്ദദായിന്‍ ദേവ

താളം: 
ആട്ടക്കഥ: 
കഥാപാത്രങ്ങൾ: 
ഇതി  നന്ദജവാക്യപൂജിതാ 
പ്രവിനഷ്ടപ്രിയപുത്രഭാവനാ
വിനിവര്‍ത്തിത സര്‍വ്വകാമിതാ 
നിജഗാദ പ്രണതാര്‍ത്തബാന്ധവം
 
ശ്രീപതേ, ദയാനിധേ, പരമാനന്ദദായിന്‍ ദേവ ! 
ത്വാമഹം  ശരണം ഗതാ, പാഹി മഹാത്മന്‍
 
മാതാവു ഞാനോ തവ, ബോധം വരുന്നീലേതും 
മൂലോകമാതാവു നീ, ലോകാഭിരാമന്‍ വിഷ്ണോ ! 

 

അരങ്ങുസവിശേഷതകൾ: 

കൃഷ്ണനില്‍ പുത്രഭാവനക്കു പകരം  വിഷ്ണുഭക്തി തോന്നുന്ന ദേവകി നിറഞ ഭക്തിയോടെ മഹാവിഷ്ണു എന്ന സങ്കല്‍പ്പത്തില്‍ കാൽക്കല്‍ നമസ്കരിക്കാന്‍ തുടങ്ങവേ കൃഷ്ണന്‍ തടഞു പിടിച്ചെഴുന്നേല്‍പ്പിച്ച ശേഷം ദേവകിയുടെ പദം.