പുത്രവത്സല മഹാഭാഗേ

അത്ര നിന്റെ കഥനത്താൽ

എത്രയും കൃതാർത്ഥ ഞാൻ

ഇത്രിലോകേ പുണ്യശീലേ!

 

മാതാവു നീയത്രേ മാമക തനുജനു

സ്നേഹാതിദുഃഖം തവ മാതാത്മ്യമറിവു ഞാൻ

നന്ദസുന്ദരീ, സ്വാഗതം

കിം തേ കൃതം തപം മഹാഭാഗേ!

 

ജന്മാന്തര സുകൃതമല്ലോ

നന്ദനും ലഭിച്ചൂ നൂനം
 

കേശവാലോകോത്സവപാവിത ഞാനിന്നു

കേൾക്കേണമവൻ ബാലചരിതമെല്ലാം

എങ്കിലുമെനിക്കുണ്ടു സന്താപമേകം

കണ്ടില്ല ബാലലീലാവിലാസം തവ

 

കണ്ണാ എന്നാരോമലേ… (കാലം താഴ്ത്തി)

സ്നിഗ്ദ്ധാ മുകുന്ദവചനാമൃത പുണ്യസിക്താ

പുത്രാർപ്പിതാർദ്രനയനാ യദുവംശനാഥം

ആലിംഗ്യ വത്സലതയാ പരിചുംബ്യ മൂർധ്‌നി

സാനന്ദമശ്രുസുജലൈരകൃതാഭിഷേകം

 

കണ്ണാ എന്നാരോമലേ എൻ കണ്ണായി വന്നല്ലോ നീ

ഇന്നല്ലോ ഞാനൊരമ്മയായി എൻ ജന്മവും സഫലമായി

 

അനുപമഗുണനാകും വസുദേവസുതനായി

അനവദ്യകാന്തിയോടെന്നുദരേ ജനിച്ചു നീ
 

മുകിലോളിതൂകും തവ മതിമോഹനഗാത്രം

മുഖപങ്കജമതും കാൺകിൽ മതിവരാ നൂനം

മായാതെ മാമക മാനസേ ചേർക്ക ഹരേ

കേശാദിപാദം തവ പരമാനന്ദദിവ്യരൂപം
 

യദുകുല താമരസസവിതാവേ ഭഗവൻ,

പരമാത്മൻ തരിക മുക്തി

കണ്ണീരില്ലിനെ തെല്ലും കല്ലറയ്ക്കുള്ളിലേ താൻ

കല്യാനം കഴിഞ്ഞന്നേ ഇന്നോളം കഴിഞ്ഞു ഞാൻ
 

ചങ്ങലയറുത്തു നീ ബന്ധമോചനം തന്നു

ബന്ധുവില്ലാത്തോർക്കെല്ലാം ബന്ധു നീതാനേകൻ

കണ്ടില്ലൊരു മുഖവും എനിക്കുണ്ടായ സുതന്മാരെ - എന്‍ 

കണ്മുന്നിലല്ലോ നൃപന്‍ കല്ലിലടിച്ചു കൊന്നു
 

എട്ടുമക്കളെ നൊന്തു പെറ്റവളെന്നാകിലും 

ഒട്ടും മുല കൊടുപ്പാന്‍ പറ്റാത്ത വിധിബലം

ഇതി  നന്ദജവാക്യപൂജിതാ 

പ്രവിനഷ്ടപ്രിയപുത്രഭാവനാ

വിനിവര്‍ത്തിത സര്‍വ്വകാമിതാ 

നിജഗാദ പ്രണതാര്‍ത്തബാന്ധവം

 

ശ്രീപതേ, ദയാനിധേ, പരമാനന്ദദായിന്‍ ദേവ ! 

ത്വാമഹം  ശരണം ഗതാ, പാഹി മഹാത്മന്‍

 

മാതാവു ഞാനോ തവ, ബോധം വരുന്നീലേതും 

മൂലോകമാതാവു നീ, ലോകാഭിരാമന്‍ വിഷ്ണോ ! 

സുപ്തേ രാജഭടവ്രജേ സുരഭിലേ വാതാംകുരേ പ്രേംഖതി

പ്രൗഢദ്ധ്വാന്തതിരോഹിതേംബരപഥേ വൃത്തേ നിശീഥേ തദാ

ഉൽപ്പന്നം നിബരീസഭക്തി വിവശൗ ഭാര്യാപതീ തൗ സ്തൈവ-

രീഡാതേ മൃഢവാസവാദിവിബുധൈരാരാദ്ധ്യമദ്ധാ ഹരീം

 

പത്മനാഭ! പരമപുരുഷ പാഹിമാം വിഭോ!

ഛത്മരഹിത! ഭക്തമഹിത! ശുദ്ധഗുണനിധേ!

പരമഭാഗവത നിഷേവൃപദ! നമോസ്തുതേ

ചരണപതിതവിവിധ താപഹര! നമോസ്തുതേ!

 

ഉൽക്കടാധികടലിൽ മുങ്ങി ഉഴലും ഞങ്ങൾക്കു

ത്വൽക്കടാക്ഷതരണിതന്നെ താരകം പരം

സത്സമാജമതിനു തവ ലസൽ പദാംബുജം

പ്രഭാപൂരം ശൗരേർഗ്ഗതമിവ ബഹിഃ സ്തന്യവിവരൈഃ

കുചാഗ്രം ബിഭ്രണാ വികചവിശദാംഭോജവദനാ

നികാമം സന്നാംഗീ സപദി വസുദേവസ്യ ഗൃഹിണീ

തദാനീമാസന്ന പ്രസവസമയാളീരചകഥൽ

 

ആളിമാരേ! വരികരികിൽ ആലപിതം കേൾക്ക നിങ്ങൾ

തളരുന്നു മമ മേനി തരുണേന്ദുമുഖിമാരേ!

അഞ്ചാറുബാലകരെ അഞ്ചാതെ കംസൻ മുന്നം

പഞ്ചത ചെയ്തതുമോർത്താൽ ചഞ്ചലത പെരുകുന്നു

അഷ്ടമനാം ബാലകനെ ദുഷ്ടൻ കൊലചെയ്യാതെ

പുഷ്ടമോദം പത്മനാഭൻ പെട്ടെന്നു രക്ഷിക്കണം