ശ്ലോകം:
ഏവം പറഞ്ഞു കൊല ചെയ്തിതു കുംഭകർണ്ണം
യുദ്ധാങ്കണേ രഘുവരൻ സ്ഥിതി ചെയ്യുമപ്പോൾ
പുഷ്പങ്ങളും രഘുവരേ ഭുവി തൂകി ദേവാഃ
ദൂതസ്സമേത്യദശകണ്ഠമുവാച വൃത്തം

പദം:
ദശമുഖമഹാരാജ ദശരഥ തനൂജൻ
വിശിഖങ്ങൾ കൊണ്ടു തവ സഹജനെ രണാങ്കണേ
ഭുജയുഗളവും പാദയുഗളവും ഖണ്ഡിച്ചു
ആജിയിലന്തകനു നൽകിയല്ലോ
ചരണമസ്തക രഹിതമാം ഭൂമിയിൽ
പെരുവഴിയടച്ചുടൻ ഗോപുരദ്വാരേ
വീണുമരുവുന്നഹോ നിന്റെ സോദരനുടെ
തനുവതു മഹാശൈലമെന്നതു പോലെ