രാക്ഷസൻ:
മുദ്ഗരമിതു നിന്നെക്കൊലചെയ്തിട്ടിക്കൊലഭൂമിയിലാക്കാം.

നീലൻ:
മുദഗതിയും നിന്നുടെ മസ്തകം മൽക്കരഹന്തിയാൽ പൊടിയാക്കി

രാക്ഷസൻ:
നീല, തവാരസി ശരവർഷത്തെ ചേലൊടു ഞാനിഹ ചെയ്തീടുന്നേൻ

ഹനുമാൻ:
ശരവർഷംചെയ്തീടും നിന്നെ പരിചൊടു കാലനു നല്കീടാണ

രാക്ഷസൻ:
മാരുതനന്ദന നിന്നുടെ മാറിൽ ശക്തിയെ ഞാനിഹ താഡിക്കാൻ

ഹനുമാൻ:
ശക്തിയെ നെഞ്ചിലയച്ചൊരു നിന്റെ മാറിൽക്കരഹതിചെയ്തീടുന്നേൻ

ഇന്ദ്രജിത്താകിയൊരു നീ നന്ദനനെനിക്കു
നന്ദിയോടു വാഴുകയിൽ സന്താപമെന്തു
എത്രയും സന്തോഷമായി  യുദ്ധഭൂമിതന്നിൽ
പത്രികൊണ്ടു രാമനെ നീ കൊല്ലുകകൊണ്ടു

രാക്ഷസദാനവവീരാ
രൂക്ഷരവാഘോഷഭീഷണം ഗത്വാ
കുണ്ഡിനപുരിപരിമിളിതാൻ
കിന്നരസുരപന്നഗാനവദൻ

പല്ലവി:
ഹിതമല്ലഹിതന്മാരേ, യുഷ്മദീഹിതം
ഹിതമല്ലഹിതന്മാരേ,

അനുപല്ലവി:
വിതതം ഗഗനം ക്ഷിതിതലമപിഹിത-
മഭിഹിതമപി ഹിതവചനം ന ശൃണുഥ.

ച.1
സ്ഥാനങ്ങളിലെല്ലാം മാന്യസ്ഥാനം മാനികളായ
ദാനവരാക്ഷസന്മാർക്കു നൂനം ബ്രഹ്മനിർമ്മിതം
നമ്മുടെ നാടിപ്രപഞ്ചം, നിർമ്മര്യാദികളേ, നിങ്ങൾ
നമ്മുടെ മതമറിഞ്ഞു നമ്മെസ്സേവിച്ചിരിക്കേണം.

തുഷ്ടൈരേവം സുരപരിവൃഢൈർന്നൈഷധേന്ദ്രേ വിസൃഷ്ടേ
ഹൃഷ്ടേ മഞ്ചം ഗതവതി വിദർഭേന്ദ്രദിഷ്ടം വിശിഷ്ടം
സപ്തദ്വീപാധിപനൃപകുലേ സോപദേവേ സുരൗഘേ-
പ്യത്രാവാപ്തേ നിശിചരഗണാഃപ്രോചുരഭ്യേത്യ ദൈത്യാൻ.

പല്ലവി:
സമർത്ഥരെന്തീവണ്ണം നിങ്ങൾ ദാനവന്മാരേ,
പ്രമത്തരായിരിപ്പതിപ്പോൾ?

അനുപല്ലവി:
പുമർത്ഥസാരനീതികളത്രലാഭലോഭേന
ചതുർദ്ദിശവാസികളെത്ര സംഭ്രമിക്കുന്നു!

ഹത്വാനിവാതകവചംസമരേസസൈന്യം
പ്രസ്ഥാതുമിച്ഛതിദിവംത്രിദേശേന്ദ്രസൂനൗ
ദൈത്യാസ്തുകേചനസഭേത്യഹതാവശിഷ്ടാ
നത്വാതമൂചുരഥസംസദികാലകേയം

പല്ലവി:
ദൈത്യേന്ദ്രമകുടമണിദേദീപ്യമായജയ
കൃത്യജ്ഞമൊഴികേൾക്കമേ

ചരണം 1:
പാർത്ഥനെന്നൊരുമനുജമൂർത്തിയെകൈക്കൊണ്ടു
മൃത്യുതാൻതന്നെയധുനാ
ചേർത്തിതുനിവാതകവചാദികളെയൊക്കവേ
മാർത്താണ്ഡസുതമന്ദിരേ