ശീലശാലിനീ! മാതാവേ! ബാ‍ാലിക സീത

കാലിണ വണങ്ങീടുന്നേൻ

 

ചേലിൽ വേണ്ടവയെല്ലാം ശീലിപ്പിച്ചുപദേശാൽ

മാലൊഴിച്ചിവളേയും പാലിച്ചുകൊള്ളേണമേ

കപിരാജപ്രിയരാജേ! കേൾക്ക മേ വാചം

കമനീയതരകായേ!

 

അപി കിം കുശലം താരേ! അരുൾചെയ്തീടുക നേരേ

സപദി പോകണമറികെനിക്കയി

 

സരസഭാഷണം കൊണ്ടും സുന്ദരി! തവ

സകലസൽകൃതികൊണ്ടും

 

പരിതോഷമെനിക്കിന്നു പരിചോടു വളരുന്നു

സരസിജാക്ഷി! ധരിക്ക നീ മമ

 

സഹജയെന്നഹമോർത്തിടുന്നിഹ

ത്വരിതം നീ രുമയോടും സർവ്വവാനര-

തരുണീസഞ്ചയത്തോടും

 

വരണമെന്നോടു സാകം വരനാരീമണേ പോകാം

വിരവിനോടു പുറപ്പെടാമിനി
 

ശാന്താശയാന്താം സരമാം തദാനീം

കാന്താനനാബ്ജാം പ്രസമീക്ഷ്യ താന്താം 

കാന്തം വിമാനം തരസാ രുരുക്ഷും

സ്വാന്തർഗ്ഗതം സാധു ജഗാദ സീതാ
 

 

വാരിജ ലോചന! വൈരീനിഷൂദന!

വചനം തവ മമ ഹൃദയേ
 

ഭൂരിതരം വ്യഥയുളവാക്കുന്നിതു

ഭൂപതിവര! മമ കാന്ത!
 

ഒരുദിവസം കൊണ്ടവിടെക്കെത്തുവാ-

നോർക്കുകിലെങ്ങനെ കഴിയും?
 

കേകയ നന്ദിനി കാരണമല്ലയോ

വ്യാകുലതകളിവയെല്ലാം?

ബദ്ധ്വാതം സമരേ സമീരണസുതം സീതാസുതൌ സാഹസാല്‍

സമ്യക്ക്ജ്ഞാനവതാം വരം കപിവരം മാതുസ്സമീപം ഗതൌ 

സീതാ ചാത്ഭുതവിക്രമ സ്വദയിത പ്രഖ്യാതഭക്തം മുദാ

മുഗ്ദ്ധം ബദ്ധമവേക്ഷ്യ വാചമവദല്‍ മന്ദാക്ഷ മന്ദാക്ഷരം
 

 

അനുപമ ഗുണനാകും മനുകുലദീപനു

കനിവോടു ജനിച്ചിഹ വളരുന്നു നിങ്ങള്‍      

 

ദിനകരകിരണേന പരിതാപിതരായീടും

വനതലമതിലിന്നു കഥമിതി ഗമിക്കുന്നു              

 

ഗതികള്‍ കാണുന്നേരം മദഗജമൊളിച്ചീടും

അധുനാ നിങ്ങളെ പിരിയുമോ ഞാനും 
 

മതിമുഖദ്വയം കണ്ടാല്‍ അതിമോദമിയലുന്നു

അതിമൃദു വചനങ്ങള്‍ മതിയാകുമോ കേട്ടാല്‍          

 

അതിമോഹമാകുമെന്നാല്‍ അനുഭൂതം നിങ്ങള്‍ 

ഗമിക്കുന്നു ബഹുമുദാ മതിമുഖദ്വയം കണ്ടാ -

ഇത്ഥം നിഗദ്യ ജനകസ്യ സുതാ സുതൌ ദ്വൌ

പ്രാസുത ഭാനുകുലവാരിധി പൂര്‍ണചന്ദ്രോ

ലാവണ്യസാരനിലയൌ തനയൌ ജനിത്രീ

വാചം ജഗാദ രഘുവീരമനുസ്മരന്തീ
 

 

അഥാഭിഷിക്തസ്സ തു ശത്രുജേതാ

വാത്മീകജാതാശ്രമമാശു ഗത്വാ

നിശാനിവാസായ തദാ ന്യവാത്സീത്

പ്രസൂതികാലോഥ ബഭൂവ ദേവ്യാഃ
 

 

വിസൃഷ്ടാ തന്വംഗീം വിപിനഭുവി ഖോരേപി വിജനേ

വിലാപം വന്യാനാം വിവിധതരമാകര്‍ണ്യ ഭയദം

വിധിം സാ നിന്ദന്തീ വിവശകരുണാ വിശ്രുതഗുണാ

വിലാപം പ്രാരേഭേ വിമലചരിതാ വീരദയിതാ
 

 

ഹന്ത ഹന്ത എന്‍റെ കാന്തന്‍ 

ഏവം ചെയ്‌വതു യോഗ്യമോ ?

ദൈവകൃത്യമെന്നറിക ദേവര ഖേദിച്ചീടൊല്ല

ദേവദേവനാകും രാമസന്നിധൌ വൈകാതെ പോക