രാവണാന്തകനായീടും രാമന്റെ ദൂതനാകും ഞാന്‍

ചെമ്പട കാലം താഴ്ത്തി 16 മാത്ര
താവകസഹജന്‍ മമ നാമം ഹനുമാനല്ലോ
പല്ലവി
(വാചം ശ്രൃണു മേ മാനുഷപുംഗവ)
 
ചരണം 1
[[ ബാലിഭയംകൊണ്ടു ഭാനുനന്ദനൻ വാഴുമ്പോൾ
വേല പലതും ചെയ്തവൻ വേദന കളഞ്ഞതും ഞാൻ ]]

ജലവിലോചനയായ ജനകയെ കാണ്‍മതിനായി
ജലധി ലംഘിച്ചു ലങ്കയെ ജ്വലനാല്‍
സംഹരിച്ചതും ഞാന്‍

(വാചം ശൃണു)

നിശ്ചിത്യ സോയമിതി തല്‍പഥി നിശ്ചലാത്മാ
പുച്ഛം നിധായ ജരസാര്‍ത്ത ഇവാത്ര ശിശ്യേ
ഗച്ഛന്‍ ഗദാഹതിപതന്‍ കദളീകദംബഃ
സ്വച്ഛന്ദശായിനമുവാച രുഷാ സ ഭീമഃ
 
പല്ലവി
വഴിയില്‍നിന്നു പോക വൈകാതെ വാനരാധമ
വഴിയില്‍നിന്നു പോക വൈകാതെ
പോകായ്കയില്‍ നിന്നെ

ചരണം 1
മുഴുത്ത കോപമോടടുത്തു ഞാന്‍ നിന്റെ
കഴുത്തിലമ്പൊടു പിടിച്ചുടന്‍
തഴച്ച നിന്നെ എറിഞ്ഞു ഞാന്‍
വഴിക്കു പോവതിനനാകുലം
(വഴിയില്‍നിന്നു പോക വൈകാതെ വാനരാധമ)
അറിഞ്ഞാലും നീ