ചരണം 1
ഗോപാലകന്മാരേ! പരിതാപമുള്ളിലരുതേതും
ചാപപാണിവരനാകും ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു വന്നോ-
രാപദമശേഷം പോക്കുവൻ.
ചരണം 2
കണ്ടുകൊൾക, മമ വീര്യം രണ്ടുനാഴിയ്ക്കുള്ളിൽ ഞാൻ
കണ്ടകനിഗ്രഹം ചെയ്തുടൻ ഗോകുലമിങ്ങു
വീണ്ടു കൊണ്ടുപോരുന്നുണ്ടു നിർണ്ണയം.
ചരണം 3
ശക്രനാദിയാകും ദേവചക്രമിങ്ങു വരികിലും
വിക്രമിയായീടുമെന്നോടു സംഗരഭുവി
നിൽക്കയില്ലെന്തു മറ്റുള്ളവർ.
ചരണം 4
ഭീരുത കൂടാതെ മമ തേരതു തെളിപ്പാനൊരു
സാരഥിയുണ്ടെങ്കിലിന്നു ഞാൻ
വൈരിസഞ്ചയം പാരാതെ ജയിച്ചുവരുവൻ
ചരണം 5

ചരണം
മദിച്ചു വെട്ടുവാൻ വന്ന മഹിഷത്തിനൊടു സാമം
വദിച്ചാലതുകൊണ്ടേതും ഫലിച്ചിടുമോ ?
ഉദിച്ച ഗർവമോടേവം കഥിച്ച നിന്നുടെ ദേഹം
പതിച്ചീടും ശരങ്ങൾകൊണ്ടവനീതലേ.

ചരണം
കരികളും, കിരികളും, ഹരിണങ്ങൾ, ജംബുകങ്ങൾ
ഗിരികളിൽ നിരവധി തുരുതുരനേ,
പൊരുവതിനൊരുമിച്ചു വരികിലുമൊരു ഭയം
ഹരിവരനുദിക്കുമോ? കരുതുക നീ.
പല്ലവി
മൂഢമതേ! രണനാടകമാടുക പാടച്ചരകീടാ.

ചരണം
ത്രിഗർത്തനാഥന്റെ ഭുജമഹത്വമറിഞ്ഞിടാതെ
തിമിർത്തമദത്തോടു വന്നെതിർത്ത നിന്നെ,
വികർത്തനാത്മജൻ തന്റെ പുരത്തിലയച്ചീടുവൻ;
കിമർത്ഥം വികത്ഥനങ്ങൾ നിരർത്ഥമഹോ !
പല്ലവി
കുടിലമതേ ! പടപൊരുവതിനുടമയൊടടർ നിലമതിൽവാടാ !

മദ്ധ്യേ യുദ്ധമഥ ത്രിഗർത്തപതിനാ ക്രുദ്ധേന ബദ്ധേ നൃപേ
ബന്ധും തം വിമതഞ്ച മോക്തുമചിരാൽ ബന്ധുഞ്ച സഞ്ചിന്തയൻ
സന്ധാവൻ പരിപന്ഥി സിന്ധുര ഹരിർ  ദ്രാഗ്ഗന്ധവാഹാത്മജഃ
സ്കന്ധാവാരധുരന്ധരഃ പഥി രിപും രുന്ധൻ ബഭാഷേ രുഷാ.
പല്ലവി
മൂഢമതേ! രണനാടകമാടുക പാടച്ചരകീടാ!
അനുപല്ലവി
കൂടകർമ്മങ്ങൾ ഫലിച്ചീടുമെന്നോർത്തിടാതെ
പാടവമുണ്ടെങ്കിൽവന്നടുത്തീടുക .
ചരണം
ഒളിച്ചുവന്നു ഗോക്കളെത്തെളിച്ചുകൊണ്ടുപോകാതെ
വെളിച്ചത്തു വാടാ പോവാനയച്ചീടുമോ !
കളിച്ചീടേണമൊന്നടർക്കളത്തിൽ നമുക്കതിനു
വിളിച്ചീടുന്നിതാ നിന്നെ വലലനഹം .
 

ഇത്ഥമനേകവികത്ഥനമിന്നു നിരര്‍ത്ഥകമെന്നറിവിന്‍ യദി
പടുത്വമടുത്തുതടുത്തുകൊള്ളുക കടുത്തമൽ പ്രഹരം.

നാരിനിമിത്തം പോരിനുവന്നവനാരിഹ നീ സഹസാ? യുധി-
ധരിക്ക, പൃഷള്‍ക്കനിരയ്ക്കു ലാക്കായ് ഭവിക്കുമിന്നു ദൃഢം.

നിതാന്തം രുദന്തീം പ്രിയാന്താന്തദാനീം
രുഷാന്ധസ്സഭീമോ വിമോച്യാശുബന്ധാൽ,
സമുദ് വൃത്തസംവർത്തവൈകർത്തനാഭ-
സ്സമുൽക്ഷിപ്തവൃക്ഷോ വിപക്ഷാൻ ചചക്ഷേ.
ചരണം 1
ആടലകന്നു വിരാടമഹീപതിനാടതിലാരധുനാ ഹൃദി
മുഴുത്ത മദമൊടകൃത്യകാരികള്‍ കുമര്‍ത്ത്യരേ! വരുവിന്‍.
ചരണം 2
ഇക്കാമിനിയെ വധിക്കാമെന്നൊരു ധിക്കാരം ഹൃദയേ ഭുവി
നിനയ്ക്കിലേവര്‍ക്കു ജനിക്കുമിതു ബത സഹിക്കയില്ലൊരുവന്‍.

ശ്ലോകം
ഉക്ത്വൈവം ജഗദട്ടഹാസമുഖരം കൃത്വാ പ്രഘൂര്‍ണ്ണദ്ദൃശഃ
സ്പഷ്ടാരാളകരാളദംഷ്ട്രവദനാസ്തേ കീചകഭ്രാതരഃ
ദൃഷ്ട്വാ പിണ്ഡിതമഗ്രജം നിരവധിക്രോധാതിബാധാകുലാഃ
കൃഷ്ണാ ഹേതുരിഹേതി താം വിശസിതും ബദ്ധ്വാ സമാരേഭിരേ.
ചരണം 1
ഉഗ്രവീര്യനായിടുന്നോരഗ്രജന്‍ തന്റെ നിശി
നിഗ്രഹകാരണം പാര്‍ത്താല്‍ നീചേ! നീ തന്നെ.
ചരണം 2
കഷ്ടമതികഷ്ടമിതു ദുഷ്ടേ! നിന്മനം അതി-
നിഷ്ഠുരമില്ല സംശയമൊട്ടുമേ മൂഢേ!
ചരണം 3
ദക്ഷരായീടുന്ന ഞങ്ങള്‍ രൂക്ഷയാം നിന്നെയാശു-
ശുക്ഷണിയിലിട്ടീടുന്നുണ്ടിക്ഷണം തന്നെ.
ചരണം 4

പല്ലവി
സങ്കടമരുതരുതേ ബത കിങ്കര!
സങ്കടമരുതരുതേ.
അനുപല്ലവി
ശങ്കവെടിഞ്ഞതിനുള്ളൊരു നിഷ്കൃതി
സമ്പ്രതി ചെയ്യുമഹോ.
ചരണം 1
പത്തുസഹസ്രമുരത്തഗജത്തിനൊ-
ടൊത്തവനെ കൊലചെയ്‌വാനിഹ
ശക്തനൊരുത്തനുദിച്ചതുപാര്‍ത്താ-
ലെത്ര വിചിത്രമഹോ!
ചരണം 2
ഞങ്ങളൊരഞ്ചുമൊരമ്പതുമമ്പതു-
മിങ്ങു വസിച്ചീടുന്നേരം
തിങ്ങിന ഗര്‍വ്വമൊടിങ്ങിനെ ചെയ്തവ-
നെങ്ങു പറഞ്ഞീടുക‍.
ചരണം 3
ശക്രമുഖാമര ചക്രമിതെങ്കിലു-
മഗ്രജനുടെ ഹതി ചെയ്തിടുകില്‍
വിക്രമവഹ്നിയിലാഹുതമായ്‌വരു-
മക്രമകാരി ദൃഢം.