അജ്ഞാതവാസമതിലിത്തനു നിൻ പ്രഭാവം 

മറ്റാരുമൊന്നറിവതിന്നൊരുപോതു മാർഗ്ഗം

ഉണ്ടാക്കിടാതെ ഗുണമാർന്നു ഭവിച്ചിടും തേ

ഇശ്ശാപമോക്ഷമതു നേടുക ചാരുശീലാ
 

പൂരൂരവസ്സിനുടെ കാന്തിയെഴും വപുസ്സും 

സംഗ്രാമപാടവമതും ത്വയി കാകയാലേ

ഉണ്ടായ ബാലിശമൊരാശയതിൻ നിമിത്തം 

ഉണ്ടായതീദൃശമതൊക്കെയു മോർത്തിടുമ്പോൾ

മതിമതി വിലാപമിതു നന്ദനാ നന്ദനീയാ

മോക്ഷം തരുന്നിതൊരു വർഷമതും കഴിഞ്ഞാൽ

ഷണ്ഡത്വമാർന്ന തനു പൂർവ്വമവസ്ഥ യെക്കൈÿ

ക്കൊണ്ടീടുമർക്കരുചി പോലെഴുമാഭയാളും

നിൽക്കവിടെങ്ങു ഗമിപ്പൂനീയിÿ

ന്നെന്നെ നൃശംസിച്ചവനേ കുമതേ

വാഞ്ഛന വാനോളം വലുതാക്കി 

വഞ്ചന ചെയ്തു ഗമിപ്പാനോ

 

( കാലം താഴ്ത്തി )

കോർത്തുകരങ്ങൾ നന്ദന വാടിയിÿ

ലാമോദത്തോടലഞ്ഞതും

മധുരം മൃദു ഭാഷണങ്ങളാലെൻ 

മനതാരിതൾ നീ കവർന്നതും

 

കുങ്കുമപുഷ്പ പരാഗമടർത്തതു 

തിലകക്കുറിയായ് ചാർത്തിയതും

ആരാമത്തിൽ നിന്നാമ്പൽപ്പൂ 

നുള്ളിയെടുത്തണിയിച്ചതുമഖിലം

 

പാർത്ഥാ നിൽക്കുക പ്രേമാർത്ഥിനി ഞാൻ 

കൈവെടിയരുതേ നീ,

ശ്രുതിലയമാർന്നവിപഞ്ചിക തൻ സ്വര 

തന്ത്രികൾ പൊട്ടിച്ചീടരുതേ

എന്നന്തരംഗ ഭൃംഗങ്ങൾ തീർക്കും 

ഝംകാരങ്ങൾ കേൾപ്പീലേ

 

കല്ലിൽ കന്മദമൂറില്ലേ മുള്ളും പൂവണിയില്ലേ കാറൊളി

വിണ്ണും നിറവില്ലണിയില്ലേ, നിന്നുള്ളിൽ കനിവോലും മനമില്ലേ

 

തളരും തനു വിറ കൊൾവൂ,പാർത്ഥാ, 

മാറോടണയുക വൈകരുതേ

വൈരികളിൽനിഏന്നമർത്യരെ പാലിച്ച

ഭൂപതിമാരുടെ ചിത്രങ്ങൾ കാക നീ

ദുഷ്യന്തരാജന്റെ ചിത്രമിതെൻ സഖി

ചിത്രലേഖാഖ്യയാ ലാലേഖിതം

 

ദിനനാഥകുലനാഥനായ ദിലീപൻ 

രഘുരാജ താതനിവനറിഞ്ഞീടുക.

ഭൂപൻ നഹൂഷനെ ചൈതന്യവാനായ് രÿ 

ചിചിരിക്കുന്നിതാ ചിത്രരഥൻ.

 

മന്നരിൽ മന്നനീ യുന്നത ശീർഷനെ

നീയറിയാതിരുന്നീടുകില്ല.

മിഥുനങ്ങളായ് പ്രേമസോമരസാബ്ധിയിൽ

എത്രസംവത്സരം നീന്തി ഞങ്ങൾ

മൂന്നു ലോകങ്ങളിൽ ആരറിയാതുള്ളൂ

അമരാവതിയിൽ വന്ന ധരണീപതിമാരുടെ                
ചിത്രപടങ്ങൾക്കാധാരം 

പോരൂ നാമീ ചിത്രശാലയിൽ
വാഴാം ശീത നിശീഥിനിയിൽ

വജ്രായുധനെ ജയിച്ച നരേന്ദ്രനെ 

മതിശേഖരനോടമർ ചെ്‌യ്ത ധീരനെ

വിശ്രുത ഗാണ്ഡീവധാരിയെ മമ മാനസ

ചോരനെ കാണുവാനാഗത ഞാൻ

ഞാതഴമ്പാർന്ന നിൻ ദീർഘ ബാഹുക്കളിൽ 

അർപ്പിച്ചീടുന്നിതാ ഞാനെന്നെയും

 

ഗാണ്ഡീവ ഞാണിൽ ശരങ്ങൾ തൊടുത്തു നിൻ 

ആഹവ വിക്രമ വിസ്മയം കണ്ടു ഞാൻ

വൈരീ ശരനിവഹങ്ങൾ പ്രസൂനമായ് 

നിൻ മെയ്യിലണിയുന്ന കണ്ടു ഞാനും

നീ ചെയ്ത രണതാണ്ഡവങ്ങൾ കണ്ടു 

കണ്ടീല എങ്കിലോ നിന്നെമാത്രം

പൊന്നിൻ കവചമഴീഞ്ഞവിരിമാറിൽ 

വൈണിക നൈപുണ്യമെന്നോളമവനു ധÿ

നുഷ്‌ക്കല തന്നിലുണ്ടോ സഖീ ചൊല്ലു നീ,

നടനത്തികവെനിക്കുള്ളപോലിന്നവÿ

നടരിൽ മികവേറ്റമുണ്ടോ സഖി,

അവനെന്നു ചൊന്നവൻ അവലോകിതേശ്വരൻ, 

അർജ്ജുനനെന്നറിവീലയോ നീ?

 

ആരുഢരഥനായി ഗാണ്ഡീവധാരിയായ് 

വിമത നിഷൂദന നടന പ്രിയൻ തന്റെ

യുടൽ കണ്ടു ഞാൻ പണ്ടു മുനി മാനസങ്ങളെ 

കളിയായ് കളിച്ചതിൻ ഫലമെന്റെ രുജ പൂണ്ട കരളിന്നറിഞ്ഞൂ സഖീ,

 

ഭംഗം വരാതെന്റെ കബരീഭരമഴിÿ

ച്ചംഗപടവും ഞൊറിഞ്ഞുടുത്തുള്ള തുÿ

കുമുദിനി ശ്വേത തുഷാര മൃദു സ്മിതം തൂകിലസിക്കുന്ന ചന്ദ്രികയിൽ

തൂവൽക്കിടക്കവിരിപ്പിൻ ചുളിവിലെ പൂവുകൾ വാടിക്കരിഞ്ഞരാവിൽ

ജാലക യവനിക നീക്കി വാർതിങ്കളിൽ മുഖമൊന്നുകണ്ടവളുർവശിയും

 

ലാസ്യങ്ങൾ തത്തും ചിലമ്പൊലിയിലപതാളച്ചുവടൊലി ചിന്തിയതും

അർജ്ജനനല്ലെ ന്നറിവായ മാത്രയുപധാനവും വെടിഞ്ഞവൾ കേണതും

നീലിമ നീരായി വാർന്നതും ലോചനം ശോണിമ പൂണ്ടതുമെന്തുമൂലം?

 

ഗാണ്ഡീവചാപമോ തൂണീരമോ മദനാഭ വിതറുന്ന പൂന്തനുവോ

യുദ്ധനൈപുണ്യവും നൃത്തസാമർഥ്യവും ഒത്തൊരു പാദാരവിന്ദങ്ങളോ