ഇടിയൊടു കടുതരമിടയും നമ്മുടെ

ഝട ഝട പടുരണിതം കേൾക്കുമ്പോൾ

പടയുടെ നടുവേ പൊടിപെടുമരിവര-

പടലമശേഷം ദൃഢതരമിപ്പോൾ

മന്ത്രിവീരരേ! കേൾക്ക  മേ ഗിരം മന്ത്രിവീരരേ!

അഷ്ടമനിജസുതനേഷ ഭവാനെ

നഷ്ടമാക്കുമൊന്നാകാശപഥേ

സ്പഷ്ടമായതു ധരിച്ചിഹ ശൗരിയും

കഷ്ടമിത്തൊഴിലുകൾ ചിന്തിച്ചതുമവൻ

ഉഗ്രസേനജ! കേൾക്ക മേ ഗിരം

ഉഗ്രസേനജ!

ഉഗ്രപരാക്രമ! നിന്നുടെ സവിധേ

വൃഗ്രവിഹീനം മരുവീടുന്നദു-

രാഗ്രഹി വസുദേവൻ തന്നുടയ

സമഗ്രമതോർത്താൽ അത്ഭുതമല്ലോ

കുടിലത പെരുകിന വസുദേവനെ ഞാൻ

വടിവൊടു പൊരുതു ജയിച്ചിഹ വരുവൻ

മടിയരുതതിനിഹ മനസി ഇദാനീം

വിടയരുളീടുക അടിയനുമിപ്പോൾ

കർണ്ണാരുന്തുദമന്തരേത്യ കലയൻ കാത്യായനീഭാഷിതം

കംസസ്തൂർണ്ണമനിഷ്ടമഷ്ടമശിശോരാശങ്കമാനസ്സ്വസുഃ

ആഹൂയാഹതസൽക്രിയാനഹരഹഃ സ്നിഗ്ദ്ധാൻ സ മദ്ധ്യേസഭം

ദൈതേയാൻ നിജഗാദ സാഹസകലാലംബാൻ പ്രലംബാദികാൻ

 

ഭീഷണരൂപ! വൃഷാസുര! കേൾക്ക

തോഷമൊടെന്നുടെ ഭാഷിതം

ഭീഷിതാരിബല! ധേനുക! നീ

വിശേഷങ്ങളൊന്നും ധരിച്ചില്ലേ?

നാരദമാമുനി ചൊന്നതും

ബഹുസാരമോർക്കിഒൽ ബക ദാനവ!

ആനകദുന്ദുഭി ദുർമ്മതി നമ്മേ മാനിച്ചു

ചേർന്നങ്ങു വാഴ്കയും,

ബന്ധുപോലെവാഴും വൈരിയെയാശു

ശ്രുത്വാ ദുശ്രവമാശു കിങ്കരവചഃ കംസോ നൃശംസോ രുഷാ

ധൃത്വാ ഖഡ്‌ഗലതാമുപേത്യ ശയനാദാച്ഛിദ്യ കന്യാം സ്വസുഃ

യാവൽ പേഷ്ടുമുപക്രമം വ്യരചയൽ ബാഹാഞ്ചലാന്നിർഗ്ഗതാ

താവദ്വ്യാഹരതി സ്മ സാഭ്രപദവീമഭ്യേത്യ കാത്യായനീ

 

 

 

ഭോ ഭോജേശ! ഹതാശ! കിന്തവ മയാ നിർദ്ദുഷ്ടയാ പിഷ്ടയാ?

ഹന്താഹന്ത! തവാത്ര കുത്രചിദരിർജ്ജാഗർത്തി സഞ്ചിന്ത്യ താം

ശ്രദ്ധാരാദ്ധപദാ തദാ ദിവിഷദാം ഗ്രാമേണ വാണീമിതി

വ്യാഹൃത്യാന്തരധത്ത ഭർഗ്ഗഗൃഹിണീ ദുർഗ്ഗാ നിസർഗ്ഗോജ്ജ്വലാ

കണ്ടുകൊൾക കംസനുടെ ഭുജകൗശലങ്ങളധുനാ

ഇണ്ടലില്ലൊരു കാര്യത്തിനും മമ

മണ്ടിടും യുധി വാനവർനാഥനും

അഷ്ടമനാം ശിശുവിനെയിന്നിഹ

നഷ്ടമാക്കുവതിനില്ല സംശയം

ശത്തുണാശണശുണാ ദുശാമി ഭാശിയം

ശത്തശത്തിമഹോശത്ഥശണ്ഡിഹ

ഭുയപ്പദാവശത്തശമുദ്ദവളയശോഹിയ ഭൂമിവള്ളഹ!

ശുത്തളോ എരത്തിമജ്‌ഝേഎത്ഥ

ആയദമഹ്മേ ഹി ശത്തരം ശിശുണിനാദം

ശോദൂണദ്ദൂഹസവിഹേ