കൃഷ്ണം സബലമായാന്തം 

ദൃഷ്ട്വാ കോപാരുണേക്ഷണം

യോദ്ധും കൃതമതിഃ കംസോ 

ബഭാഷേ തം രുഷാന്വിതഃ
 

 

സമ്മന്ത്രൈവം ദുർമതിസ്തൈരമാത്യൈ-

സ്സാകം കംസാസ്സാധു വിദ്വേഷകാരി

ആനേതും തൗ ഗോകുലാദ്രാമകൃഷ്ണാ

വക്രൂരാഖ്യം യാദവം സംഭഭാഷേ 
 

യാദവ വീര കേൾക്ക നീ ഗാന്ദിനീസൂനോ

യാദവ വീര കേൾക്ക നീ

 

സാധോ ഭവാനുസമമേതൊരു ബന്ധു മമ

മോദമതിനാലിന്നു ജാതമായി നീതമായി ഖേദവും

 

നന്ദഗോപന്റെ മന്ദിരേ ഹലധരകൃഷ്ൺന്മാർ

നന്ദികലർന്നു വാഴുന്നു ചെന്നു നീ തത്ര
 

നന്ദനന്ദനന്മാരെ കൊണ്ടു വന്നീടവേണം

അതികുതുകമോടതിനിഹ മുതിരുക മുഹുരപി ശൃണു

ശ്രുത്വാസൗ നാരദീയാം ഗിരമതികുപിതഃ ഖഡ്ഗപാണി സ്വസാരം

ഭർത്ത്രാസാർദ്ധം നിഹന്തും കൃതമതിരനിശം വാരിതോ നാരദേന

പൃത്ഥ്വീശസ്താപസേന്ദ്രേ ഗതവതിനിഗളേ തൗ നിബദ്ധ്യാഥ താവൽ

ഭക്താനാഹൂയ കംസസ്സരഭസമവദൻ മന്ത്രിണോ മല്ലവീരാൻ
 

 

ധീരവീരനാകുമെന്റെ നേരെ നിൽക്കുവാ-

നാരഹോ നീ ചൊന്നമൊഴികൾ ഭീരുതാപരം

 

മഹിതരായ വിബുധ ദനുജരാകവെ മുനേ

ചകിതരായി വാണീടുന്നു ഭുജബലേന മേ

 

വിമതരെ മറിച്ചിടുന്ന ശൗരിണാ സഹ

സപദി സോദരിയെയിന്നു സംഹരിക്കുവൻ

 

പുഷ്ടാടോപ മരിഷ്ടദൈത്യമവനീപൃഷ്ഠേ ബലിഷ്ടം പരം

പിഷ്ട്വാസംയതി മുഷ്ടിഭിർദൃഢതരൈശിഷ്ടേതരം മാധവം

ഹൃഷ്ട്വോസൗ സമഗാൽ സ്വഗോഷ്ഠമഥ തദ്‌ദൃഷ്ട്വാഗതം നാരദം

തുഷ്ടം ഭോജപതിസ്വധൃഷ്ട മിദമാചഷ്ടാതിദുഷ്ടാശയഃ
 

 

കാതരത കൈവെടിഞ്ഞ് കാതരാക്ഷി രൂപിയായി

വീതശങ്കം പോക ഗോപകേതനേ നീ പൂതനേ!

 

നൃശംസോഥ കംസോ വിളംബം വിനൈനാം

പ്രലംബാദിസേനാമലം പ്രേഷയിത്വാ

സമന്താദനന്തം നിഹന്തും നൃഗാദീൽ

പുനഃ പൂതനാം ഖ്യാതനാനാപദാനാം

 

നക്തഞ്ചരിമാരിൽ കീർത്തിയിത്രയില്ലിന്നാർക്കുമേ

അത്യുദാരവിക്രമേ! നീ കൃത്യമൊന്നു ചെയ്യേണം

ദുർമ്മതി ശൗരി തന്നുടെ കർമ്മമോരോന്നോർക്കിലോ

നിർമ്മര്യാദം തന്നെ എന്നു മന്മനസി തോന്നുന്നു

ഗോപഗേഹേ വൈരിതന്നെ പാപൻ നയിച്ചു ഗൂഢം

ഗോപായനം ചെയ്യുന്നൊരപായമൊട്ടും കൂടാതെ

ഇടിയൊടു കടുതരമിടയും നമ്മുടെ

ഝട ഝട പടുരണിതം കേൾക്കുമ്പോൾ

പടയുടെ നടുവേ പൊടിപെടുമരിവര-

പടലമശേഷം ദൃഢതരമിപ്പോൾ

മന്ത്രിവീരരേ! കേൾക്ക  മേ ഗിരം മന്ത്രിവീരരേ!

കർണ്ണാരുന്തുദമന്തരേത്യ കലയൻ കാത്യായനീഭാഷിതം

കംസസ്തൂർണ്ണമനിഷ്ടമഷ്ടമശിശോരാശങ്കമാനസ്സ്വസുഃ

ആഹൂയാഹതസൽക്രിയാനഹരഹഃ സ്നിഗ്ദ്ധാൻ സ മദ്ധ്യേസഭം

ദൈതേയാൻ നിജഗാദ സാഹസകലാലംബാൻ പ്രലംബാദികാൻ

 

ഭീഷണരൂപ! വൃഷാസുര! കേൾക്ക

തോഷമൊടെന്നുടെ ഭാഷിതം

ഭീഷിതാരിബല! ധേനുക! നീ

വിശേഷങ്ങളൊന്നും ധരിച്ചില്ലേ?

നാരദമാമുനി ചൊന്നതും

ബഹുസാരമോർക്കിഒൽ ബക ദാനവ!

ആനകദുന്ദുഭി ദുർമ്മതി നമ്മേ മാനിച്ചു

ചേർന്നങ്ങു വാഴ്കയും,

ബന്ധുപോലെവാഴും വൈരിയെയാശു

കണ്ടുകൊൾക കംസനുടെ ഭുജകൗശലങ്ങളധുനാ

ഇണ്ടലില്ലൊരു കാര്യത്തിനും മമ

മണ്ടിടും യുധി വാനവർനാഥനും

അഷ്ടമനാം ശിശുവിനെയിന്നിഹ

നഷ്ടമാക്കുവതിനില്ല സംശയം