ശ്ലോകം

താരുണ്യമുള്ളവളും ചന്ദ്രനെപ്പോലെ മനോഹരമായ മുഖത്തോടുകൂടിയവളും നക്ഷത്രമാല കൊണ്ട് ശോഭിക്കുന്നവളും കരിങ്കൂവളപ്പൂക്കളുടെ സൌരഭ്യം പരത്തുന്നവളും കാമകേളിയില്‍ ആസക്തിയുള്ളവളും ആകര്‍ഷകമായ മന്ദഹാസത്തോടെ അരികിലണഞ്ഞവളുമായ പ്രേയസിയെക്കണ്ട് ഒരിക്കല്‍ ശ്രീമാനായ ദക്ഷന്‍ പ്രേമാനന്ദാതിരേകത്തോടെ പറഞ്ഞു.

പദം

പൂന്തേന്‍മോഴിയാളേ, പൂക്കളണിഞ്ഞ തലമുടിയോടു കൂടിയവളേ, എന്റെ വാക്കുകള്‍ കേട്ടാലും. പ്രിയേ ഈ സമയം വളരെ മനോഹരമായിരിക്കുന്നു. ഈ രാത്രി അത്യന്തം ശോഭിക്കുന്നു. പരമേശ്വരന്‍റെ ജടക്ക് അലങ്കാരവും കാമദേവന്റെ മഹോത്സവത്തിനു  ദീപവും ഇരുളിന്‍റെ ഗര്‍വ്വിനെ നശിപ്പിക്കുന്നതുമായ ചന്ദ്രബിംബം കണ്ടാലും.  നിന്‍റെ മുഖത്തിനു തുല്യമാക്കാന്‍ ചന്ദ്രബിംബം സൃഷ്ടിച്ചിരുന്ന ബ്രഹ്മാവ്, താമര കൂമ്പിയപ്പോള്‍ അതില്പ്പെട്ടു തന്റെ പണി അവസാനിപ്പിച്ചു. കാമം വര്‍ധിപ്പിക്കുന്ന ആകാരത്തോടു കൂടിയവളേ, കാമമുള്ളവളേ,  ആനയെപ്പോലെ നടക്കുന്നവളെ, പ്രിയേ, അടുത്തു വരൂ സന്തോഷത്തോടെ ഭവതിയുടെ മധുരാധരം എനിക്ക് തന്നാലും.