പദം
അത്രിമാമുനിനന്ദനാ അത്ര നിന്നെക്കാൺക മൂലം
എത്രയും പവിത്രനായ് ഞാൻ ഇത്രിലോകിതന്നിൽ

മംഗലാംഗന്മാരാം മുനിപുംഗവന്മാരുടെ സംഗം
ഗാംഗവാരിധിപോലെ പാപഭംഗകരമല്ലോ

എന്തു കരണീയമെന്നാൽ നിന്തുരുവടിയരുൾക
അന്തരംഗേ അതു ചെയ്‌വാൻ ഹന്ത കൗതുകം മേ

ദ്വാദശിയാംദിനമതിൽ സാദരം നീ വരികയാൽ
മോദം വളരുന്നു മമ ചേതസി മുനീന്ദ്രാ

പാരണചെയ്‌വതിനായ് നിൻ പാദയുഗം കൈതൊഴുന്നേൻ
കാരുണ്യനിധേ നീ കാമകല്പതരുവല്ലോ

കാളിന്ദീതടിനിതന്നിൽ കാല്യകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തുടൻ
കാലം വൈകീടാതെ മമ ചാലവേ വന്നാലും.

ശ്ലോകം
ഗാഢോൽക്കണ്ഠവിലാസിജാലവിവിധക്രീഡാനിദാനേ ദിനേ
സദ്യസ്സ്വീകൃതവിക്രിയാ ന ഭുവനേ വാസന്തികേ സന്തി കേ
ഇത്യാലാപിനി കോകിലാരവമിഷാൽ കേളീവനേ ജാതുചി-
ദ്രാജാ നിർജ്ജിതരാജരാജ വിഭവഃപ്രോചേ വചഃ പ്രേയസീഃ