മുള്‍ത്തടിയോടിടയുന്ന കൈത്തലംകൊണ്ടു നിന്‍തല
പത്തു നൂറായിപ്പൊടിച്ചര്‍ക്കപുത്രനു നല്‍കുവന്‍ നൂനം

മര്‍ത്ത്യകീടങ്ങളാം നിങ്ങള്‍ പത്തുനൂറായിരമൊന്നി-
ച്ചത്ര വന്നീടിലുമെനിക്കത്തലില്ലെന്നറിഞ്ഞാലും

അനയോരിതി വാദിനോര്‍വ്വനാന്തേ
അനയോമൂര്‍ത്ത ഇവേത്യ രാക്ഷസേന്ദ്ര:
അനുജാമപി ഭര്‍ത്സയന്നവാദീ-
ന്മനുജാനാമധിപം മരുത്തനൂജം

പല്ലവി:
പോകപോക വിരഞ്ഞു നീചേ നീമുന്നില്‍നിന്നാശു

കൂട്ടത്തോടെ കൊലചെയ്തു വാട്ടം കൂടാതെവരിക
ഞെട്ടുമാറലറിച്ചെന്നു ആട്ടിക്കളയൊല്ല

സുപ്തേഷു തത്ര പവനാത്മജബാഹുവീര്യ-
ഗുപ്തേഷു തേഷു യമസൂനുയമാദികേഷു
മര്‍ത്ത്യാനവേത്യ സഹസോപഗതോ ഹിഡിംബ:
ക്രുദ്ധ: സ്വസാരമിദമാഹ തദാ ഹിഡിംബിം