രാമനോട്:
തനയ ബാല രാമചന്ദ്ര വദനകാന്തിവിജിതചന്ദ്ര

കുശികസുതനുരയ്‌ക്കും വാക്കു കേട്ടിട്ടു ഭൂപേ

ശ്ലോകം

ഏവം മുനീന്ദ്രനരുള്‍ചെയ്‌തതു കേട്ടു ഭൂപന്‍

ധരണീന്ദ്ര ചൊല്ലുവനഭിലാഷമതു

തദനു തനയരോടും ഭൂമിപന്‍ വാഴുമപ്പോള്‍

ഞാനും ശത്രുഘ്‌നനുമായി ഇത്ര നേരവും

കൈകേയൂസുത ഭരത കോമള ബാലേ

താനേ പോയതുമല്ലല്ലോ ഞങ്ങള്‍

തണ്ടാരില്‍മാതു വാണീടും ആനനാംബുജ