ശ്രീരാമനങ്ങു വിശിഖത്തെയയച്ചു ഘോരാം

ചണ്‌ഡയാകും നിന്റെ നെഞ്ചു ഭേദിച്ചിപ്പോഴേ

എന്നുടെ മെയ്യില്‍ കണകളെയ്യും നിങ്ങളെ

പുഷ്‌കരത്തില്‍ മറഞ്ഞിപ്പോള്‍ നില്‌ക്കും നിന്‍മെയ്യില്‍

അസ്‌ത്രവര്‍ഷം നീ ചെയ്‌വതു ബാണങ്ങള്‍ കൊണ്ടു

രാഘവ ഇവളെക്കൊല്‍വാന്‍ വൈകീടൊല്ലാ

കണ്ടുകൊള്‍ക മറഞ്ഞുനിന്നിപ്പോള്‍ നിങ്ങളെ

താടകേ കേളെടി മൂഢേ ദുഷ്‌ടേ നിന്നുടെ

മുനിവരനരുളാലേ താടകാരണ്യമദ്ധ്യേ

മുന്നം പിതാവു ചൊല്ലി വല്ലതും ഭവാന്‍